ÇALIŞANLARIN ELEKTRONİK İZLEMEYE İLİŞKİN ALGILARININ PERFORMANSLARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİNDE İŞ STRESİNİN DÜZENLEYİCİ ROLÜ

Abstract

Örgütlerde giderek yaygınlaşan bir uygulama olan elektronik izleme, yıllar içinde işin üstler tarafından doğrudan denetlenmesi, çalışanların iş yaşamları hakkında kayıt ve dosyaların tutulması, zaman çizelgelerinin ve çalışma programlarının kullanımı gibi farklı biçimler almıştır. Günümüzde modern organizasyonlar, iş ve çalışan performansını izlemek için bilgi teknolojilerinin kullanımı ile çalışanları izlemek amacıyla bilgi ve iletişim teknolojilerine dayalı izleme mekanizmaları işletmektedir. Toplu olarak elektronik izleme veya e-izleme olarak bilinen bu izleme biçimlerinin, diğer izleme biçimlerinden daha etkili ve daha ucuz olduğu da bir başka gerçektir. Elektronik izleme çalışanların performanslarına olumlu ve olumsuz olmak üzere farklı şekillerde yansımaktadır. Bu çalışmanın amacı, çalışanların elektronik izlemeye ilişkin algılarının, performansları üzerindeki etkisinde iş stresinin düzenleyici rolünü ortaya koymaktır. Araştırmanın örneklemini, Nevşehir ilinde faaliyet gösteren bir imalat sanayi işletmesinin çalışanları oluşturmaktadır (n=174). Bu çalışmada veriler; Oz ve arkadaşlarının (1999), elektronik izleme ölçeği, Goodman ve Syyantek’in (1999) görev performansı ölçeği, Jahawar ve Carr’ın (2007) bağlamsal performans ölçeği ve Cohen ve arkadaşlarının (1983) iş stresi ölçeğini içeren bir anket yardımıyla toplanmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde, araştırmanın değişkenlerinden hareketle geliştirilen düzenleyicilik modeli, SPSS PROCESS makrosu yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre; elektronik izlemenin görev performansı ve bağlamsal performans üzerinde negatif yönlü bir etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte, çalışanların elektronik izleme algılarının gerek görev performansı ve gerekse bağlamsal performansları üzerindeki etkisinde iş stresinin düzenleyici bir rol oynadığı saptanmıştır.