Abstract
Celem artykułu jest dokonanie analizy ruchu antyturystycznego w Barcelonie i Katalonii jako przykładu nowego ruchu społecznego. W artykule założono, że działania organizacyjne i podstawy programowe przyjęte przez organizacje społeczne, wspólnoty lokalne i mieszkańców w dekadzie lat dziesiątych XXI wieku w Katalonii spełniają kryteria ruchu społecznego. W tym celu nawiązano do wybranych definicji ruchu społecznego jako kategorii politologicznej. Ponadto przybliżono uwagi i rozważania naukowe w zakresie badań nad turystyką. W opracowaniu przedstawiono genezę i postulaty ruchu oraz najbardziej prawdopodobny scenariusz rozwoju ruchu w przyszłości. W podsumowaniu stwierdzono, że ruch ma charakter regionalny oraz dotyczy jedynie miast i regionów, w których wystąpiły negatywne zjawiska turystyczne. W związku z powyższym postulaty antyturystyczne mogą stać się częścią debaty wyborczej na poziomie lokalnym i wzmocnić potencjał partii radykalnych.
Reference29 articles.
1. Ballester P., Barcelone face au tourisme de masse: „tourismophobie” et vivre ensemble, „Teoros. Revue de Recherche en Tourisme”, 37 (2018), n. 2, https://www.erudit.org/fr/revues/teoros/2018-v37-n2-teoros04241/1055643ar/ [dostęp: 13.04.2022].
2. Castells M., Sieci oburzenia i nadziei. Ruchy społeczne w erze internetu, tłum. O. Siara, Warszawa 2013.
3. Durkheim É., De la division du travail social, Paris 1998.
4. Ekologizm, red. M. Marczewska-Rytko, D. Maj, Lublin 2016.
5. Gaworecki W.W., Turystyka, Warszawa 2010.