Abstract
Bu çalışma, insan kaynakları yönetiminde (İKY) kolektif adaptasyonu karmaşık uyarlanabilir sistemler (KUS) olarak bütünleştiren kapsamlı bir teorik çerçeve sunmayı amaçlamaktadır. Çalışma, derin literatür taramasını yorumlayıcı paradigmayla gerçekleştirerek KUS ilkelerini İKY ile bütünleştiren, beliren özellikleri, kendi kendine örgütlenmeyi ve uyarlanabilirliği vurgulayan kapsamlı bir model önermektedir. Bu model, işgücünün değişen ortamlara adaptasyon becerisini artırmaya yönelik İKY uygulamalarına rehberlik edebilir. Bu anlamda küçük gruplardan büyük örgütlere kadar kolektif adaptasyonun sosyal entegrasyon stratejileri, sosyal çevreleri ve problem yapıları arasındaki etkileşimler ortaya konulmaktadır. Ayrıca temel İKY işlevleri, örgütsel uyum ve esnekliğin teşvik edilmesine katkıları ışığında tartışılmaktadır. İKY'nin paylaşılan değerler, normlar ve işbirliğine dayalı sorun çözme kültürünü teşvik etmedeki rolünün kolektif adaptasyon için önemi vurgulanmaktadır. Çalışmada yol bağımlılığı, optimizasyon eksikliği ve kolektif miyopluğun kolektif adaptasyon süreçlerindeki rolü göz önünde bulundurarak, karmaşık sosyo-bilişsel sistemlerdeki adaptasyon mekanizmalarını daha iyi anlamak için transdisipliner bir yaklaşımı teşvik etmektedir. Aynı zamanda gelecekteki ampirik çalışmalar için potansiyel araştırma önerileri ve yönergeler sunulmaktadır.
Publisher
Dumlupinar University Journal of Social Sciences