Asitleştirilmiş biyoçar uygulamalarının kaba bünyeli bir toprakta DTPA ile ekstrakte edilebilir mikro element içeriğine etkisi

Abstract

Gazlaştırma işlemiyle elde edilen biyoçarlar genellikle alkali karaktere sahip olduklarından yüksek kireç içeren topraklara uygulanması bitki besin elementlerinin yarayışlılığını olumsuz etkilemektedir. Bu çalışma ile kumlu tınlı bünyeye sahip kireçli bir toprağa orijinal (alkali) ve asitle modifiye edilmiş biyoçar uygulamalarının toprakta pH, EC ve DTPA ile ekstrakte edilebilir mikro element içeriğine etkileri araştırılmıştır. İnkübasyon denemesinde orijinal (BpH9.4) ve farklı pH düzeylerinde asitleştirilmiş biyoçarlar (BpH6.5 ve BpH3.6) kullanılmıştır. Biyoçarlar dört farklı dozda (%0, %1, %2 ve %4) toprağa karıştırılarak 20-24oC’de inkübasyona bırakılmıştır. Tarla kapasitesi nem düzeyinde yürütülen inkübasyon denemesinin 30. ve 90. gününde toprak örneklemeleri yapılmıştır. Inkübasyon süresi uzadıkça toprakların pH ve EC değerlerinin arttığı belirlenmiştir. Toprak pH’sındaki en fazla artış kontrole kıyasla BpH9.4 uygulamasında (0.46 birim), en fazla azalış ise BpH3.6 (0.19 birim) uygulamasında olmuştur. Genel olarak BpH9.4 uygulaması toprak EC değerini azaltırken, BpH6.5 ve BpH3.6 uygulamaları artırmıştır. Kontrole kıyasla EC değerindeki en fazla artış BpH3.6 uygulamasında (%342) belirlenmiştir. İnkübasyon süresi uzadıkça toprakların pH, EC ve DTPA ile ekstrakte edilebilir Fe içeriği artarken, Cu, Mn ve Zn içerikleri azalmıştır. BpH3.6 uygulamasında DTPA ile ekstrakte edilebilir Fe (%49), Mn (%43) ve Zn (%16) içerikleri, BpH6.5 uygulamasında ise DTPA ile ekstrakte edilebilir Cu içeriği (%19) kontrole kıyasla artmıştır.