Cultural Practices in Hazelnut: The Case of Giresun

Abstract

Amaç: Bu araştırma, Giresun ilinde fındık üretici profili, kültürel uygulamaların durumu ve arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla yürütülmüştür. Materyal ve Yöntem: Giresun ilinde fındık yetiştiriciliği yapılan 356 işletme saha çalışması tarım danışmanları, muhtarlar, il ve ilçelerde bulunan tarım kuruluşlarından destek alınarak belirlenmiştir. Belirlenen bu işletmelerde yapılan anket çalışması sonucunda üretici profili ile fındıktaki kültürel uygulamaların durumu ortaya konmuştur. Araştırma Bulguları: Ankete katılan üreticilerin %4.2’si hiç tahsil görmemişken %36’sı ilkokul, %23’ü ortaokul, %27.8’i lise ve %9’u üniversite mezunu olduğu belirlenmiştir. Fındık üreticilerinin %4.8’i 5 yıldan daha kısa bir süredir yetiştiricilik yaparken %22.2’si 5 ile 15 yıl arasında, %73’ü ise 15 yıldan fazla süreyle fındık yetiştiriciliği yapmaktadır. Fındık bahçelerin sadece %16.9’u 30 dekardan büyük iken %75.6’sı 6 ile 30 dekar arasında ve %7.6’sı 5 dekardan daha küçüktür. Sonuç: Çiftçilerin fındık yetiştiriciliği yaptıkları süre ile eğitim durumu ve gübreleme yöntemi arasında interaksiyonların istatistiksel olarak önemli olduğu belirlenirken, yetiştiricilik süresi ile kullanılan gübre çeşitleri, mekanizasyon durumları ve toprak işleme faaliyetleri arasındaki interaksiyonların istatistiksel olarak önemli olmadığı belirlenmiştir.