Mowa nienawiści – etyczne ramy komunikowania i podmiotowa odpowiedzialność wobec walczących słów

Abstract

Celem artykułu jest ukazanie złożoności mowy nienawiści jako pojęcia uwikłanego, zarówno z perspektywy filozofii języka, jak i sfery praxis. Jest to zjawisko znane, ale z pewnością jego nowe oblicze urzeczywistniło się wraz z pojawieniem się sieci. Określenie ram komunikowania i ich etycznego aspektu jako wyznacznika normatywnego w procesie komunikacji zapośredniczonej ma duże znaczenie teoretyczno-naukowe i praktyczne implikacje. Dzieje się tak, ponieważ język nienawiści służy nie tylko relacjonowaniu faktów i ukazywaniu rzeczywistości społecznej, ale również perswazji oraz manipulacji.