Abstract
Jednym z komponentów kultury politycznej są uczucia i emocje. W artykule poruszono problem ich wpływu na jej poziom. W tej kwestii można wyodrębnić dwie główne koncepcje: klasyczną, opartą na klasycznej koncepcji filozofii oraz nowoczesną, opartą na hasłach oświeceniowego racjonalizmu. W koncepcji klasycznej kultura polityczna wymaga, by sfera uczuć i emocji została podporządkowana rozumowi i zasadom wynikającym z rozpoznanej przez ten rozum obiektywnej prawdy. W koncepcji nowoczesnej natomiast, w związku z odrzuceniem idei obiektywnej prawdy, rozum zostaje sprowadzony do roli narzędzia zaspokajania subiektywnych i zmiennych uczuć, co może być niszczące zarówno dla osobowego rozwoju poszczególnych jednostek, jak i funkcjonowania całego państwa.
Publisher
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawla II
Reference62 articles.
1. Almond G.A., Intelektualny rodowód pojęcia obywatelskiej kultury politycznej, „Studia Nauk Politycznych” 1986, nr 1, s. 7–12.
2. Almond G.A., Powell G.B., Comparative Politics. A Developmental Approach, Little, Brown, Boston 1966.
3. Almond G.A., Verba S., The Civic Culture, Political Attitudes and Democracy in Five Nations, Princeton University Press, Princeton 1963.
4. Barbalet J.M., Emotion, Social Theory, and Social Structure. A Macrosociological Approach, Cambridge University Press, Cambridge 1998.
5. Batko-Tokarz B., Perswazja w dyskursie sejmowym, Wydawnictwo Scriptum, Kraków 2008.