The Mediator Role of Person-Organization-Fit in the Relationship between Employees’s Job Crafting and Intention to Leave

Abstract

Mevcut araştırmanın amacı, çalışanların iş becerikliliği ile işten ayrılma niyetleri arasında kişi-örgüt uyumunun aracı rolünü incelemektir. Bu doğrultuda, çalışanların iş becerikliliğinin ve kişi-örgüt uyumunun; işten ayrılma niyetleri üzerindeki etkisinin test edilmesinin yanı sıra, çalışanların iş becerikliliğinin, kişi-örgüt uyumu üzerindeki etkisi de incelenecektir. Araştırma evrenine Şırnak ilinde görev yapan kamu ve özel sektör çalışanları dahil edilmiştir. Anket yöntemiyle 429 adet veri elde edilmiştir. Sonuçlara göre, çalışanların iş becerikliliği kişi-örgüt uyumunu pozitif yönde etkilerken, işten ayrılma niyetini negatif yönde etkilemektedir. Benzer şekilde, kişi-örgüt uyumun da işten ayrılma niyetini negatif yönde etkilemektedir. Bunlara ek olarak, iş becerikliliği ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide kişi-örgüt uyumunun kısmi aracı etkisi olduğu tespit edilmiştir. Bu araştırma kapsamında işletme yöneticilerine, kişi-örgüt uyumunu arttırmada ve işten ayrılma niyeti gibi örgütler açısından olumsuz sonuçların iyileştirilmesinde, olumlu örgütsel ve bireysel iş sonuçlarının pekiştirilmesinde önemli rol üstlenen ve en önemlisi rekabet avantajı kazanılmasında önemli bir faktör olarak değerlendirilen iş becerikliliği davranışlarını çalışanlarının sergilemeleri yönünde teşvik etmeleri önerilebilir. Yöneticilere sunulan diğer bir önemli önerisi ise örgütlerinde destekleyici örgüt kültürünü benimsemeleridir. İleride yapılacak çalışmalarda, iş becerikliliği kavramının olası sonuçlarının daha derinlemesine incelenebilmesi için iş becerikliliği kavramının bireysel ve örgütsel sonuçlarının bireysel, durumsal, örgütsel ve motivasyonel faktörleri dikkate alacak şekilde incelenmesi önerilebilir.