Affiliation:
1. İZMİR KATİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Bu çalışma, üst düzey ve tepe yöneticiler bilgi uçurmanın Türkiye’deki işletmelerde resmi olarak uygulanabilirliğini, bu durumun yaratabileceği olası faydalar ile zararları ve böyle bir uygulamanın ihtiyaç duyacağı bilgi uçurucuların sahip olması gereken özellikleri tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda farklı sektörlerde ve işletmelerde çalışan üst düzey ve tepe yönetici ile mülakatlar yapılmıştır. Bulgular ham halleriyle sunulmuş ve yorumlanmıştır. Elde edilen veriler ışığında üst düzey ve tepe yöneticilerin, bilgi uçurmanın (BİU) Türkiye iş hayatında resmi olarak kullanılmasına dair çekinceleri olduğu göstermektedir. Katılımcıların genel görüşü Türk iş hayatı kültürünün, çalışanların bireysel özelliklerinin ve kural koyucu kurumların yetersizliğinin buna neden olduğudur. Benzer şekilde resmi bilgi uçurmanın uygulanmasının yaratacağı yararlar ve zararlar da bu açıdan değerlendirilmiştir. Bilgi uçuruculardan beklenen özellikler ise ağırlıklı olarak dürüstlük, iletişimi, farkındalık ve sorumluluk alabilme temalarında toplanmıştır.
Publisher
Dokuz Eylil University Graduate School of Social Sciences
Reference82 articles.
1. Akıllı, H. S., Çam, S., Kılınç, S. & Kızılboğa, R. (2013). Kamu personelinin etik ihlallerine verdikleri önem derecesi ve etik ihlallerin bildirimi konusundaki görüşleri. Sayıştay Dergisi, (89), 5-33.
2. Alnaqi, H., McIntosh, B., & Lancaster, A. (2017). Cultures of fear: Perspectives on whistleblowing. British Journal of Mental Health Nursing, 6 (3), 134-137.
3. Andrade, J. A. (2015). Reconceptualising whistleblowing in a complex world. Journal of Business Ethics, 128, 321-335.
4. Appelbaum, S.H., Iaconi, G.D. & Matousek, A. (2007), Positive and negative deviant workplace behaviors: Causes, impacts, and solutions. Corporate Governance, Vol. 7 No. 5, pp. 586-598.
5. Ashforth, B. E. & Anand, V. (2003). The normalization of corruption in organizations, in R. M. Kramer and B. M. Staw (eds.), Research in Organizational Behavior.