Abstract
Kanser tedavisinde son yıllarda başarı oranını artıran ilaç ve yöntemler geliştirilmiştir. Ancak toksisitesi düşük ve yüksek derecede etkili bir ilaç üretilememiştir. Bu araştırma akciğer (A549) ve meme kanseri (MDA-MB-231) hücre hatlarında sodyum fenilpirüvatın antitümöral etkilerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada distile suyla sodyum fenilpirüvatın değişik yoğunluklarda çözeltileri hazırlandı. Bu çözeltilerden içerisinde 1x103 adet kanser hücresi bulunan mikropleyt kuyucuklarına sırasıyla kontrol, 0.0375 mM, 0.075 mM, 0.15 mM, 0.3 mM, 0.6 mM, 1.2 mM ve 2.4 mM’lik konsantrasyonlarından 100 mikrolitre hacimlerde ilave edildi. Aynı doz sağlıklı hücrelere de uygulandı. Her kuyucuğa 24, 48 ve 72. saatlerde CVDK-8 Cell Viability Test kitinden (Eco-Tech) 10’ar µL eklendi ve 1 saat sonra mikropleytlerin 450 nm dalga boyunda verdikleri absorbansları spektrofotometrede ölçülerek hücrelerin yoğunlukları belirlendi. Kontrol ve deney gruplarından elde edilen sonuçlar istatistiki yönden değerlendirildi. Deney gruplarda kontrole göre kanser hücre sayılarının azaldığı, hücre katlanma sayılarının ise arttığı tespit edildi. Kontrole göre en fazla azalma Akciğer Karsinom hücre hattında 2,4 mM dozda 24. saatte, Meme Adenokarsinom hücre hattında 2,4 mM dozda 72. saatte ve Human Umbilical Vein Endothelial Cells (HUVEC) hattında 1,2 mM dozda 48. saatte olduğu tespit edildi. Sodyum fenilpirüvatın akciğer ve meme kanseri hücreleri üzerine in vitro şartlarda antitümöral etki gösterdiği sonucuna varıldı.
Publisher
Caucasian Journal of Science
Reference28 articles.
1. Blau, N., van Spronsen, F. J., & Levy, H. L. (2010). Phenylketonuria. The Lancet. 376 (23), 1417-27. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(10)60961-0
2. Bussard, K.M., Gigliotti, C.M., Adair, B.M., Snyder, J. M., Gigliotti, N. T., Loc, W. S., Wilczynski, Z. R., Liu, Z-K., Meisel, K., Zemanek, C., Mastro, A. M., Shupp, A. B., McGovern, C., Maters, G. L., & Adair, J. H. (2021). Preferential uptake of antibody targeted calcium phosphosilicate nanoparticles by metastatic triple negative breast cancer cells in co-cultures of human metastatic breast cancer cells plus bone osteoblasts. Nanomedicine: NBM, 34. https://doi.org/10.1016/j.nano.2021.102383
3. Chandler, J. P., & Lewıs, H. B. (1932). Comparatıve studıes of the metabolısm of the amino acıds. V. The oxıdatıon of phenylalanıne and phenylpyruvıc acıd in the organism of the rabbit. J Biol Chem, 96 (3), 619-36.
4. Coban, H. B., Demirci, A., & Patterson, P. H. (2014). Elias RJ. Screening of phenylpyruvic acid producers and optimization of culture conditions in bench scale bioreactors. Bioproc Biosyst Eng, 37, 2343-52. https://doi.org/10.1007/s00449-014-1212-7
5. Doğan, A., & Mutlu, N. (2019). Farmakodinami ve Toksikodnami Uygulamaları. (In: Doğan A, editor. İlaç ve Zehir Laboratuvar Uygulama Kitabı. Ankara: Akademisyen Kitabevi; s. 361-79.