Affiliation:
1. IZMIR UNIVERSITY OF ECONOMICS, FACULTY OF HEALTH SCIENCES, DEPARTMENT OF NURSING
2. ANKARA ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Kültürel yeterlilik, farklı kültürden insanlar ile etkin iletişim kurma yeteneğidir ve hem ömür boyu gelişen bir süreç hem de çıktı olarak görülmektedir. Kültürel yeterliliğin geliştirilmesinde modeller rehber olarak kullanılmaktadır. Ülkemizde kullanılması için önerilen Papadopoulos Modeli, kültürel farkındalık, kültürel bilgi, kültürel duyarlılık ve kültürel uygulama (yeterlilik) olmak üzere dört yapıdan oluşmaktadır. Kültürel farkındalık, kendi kültürel geçmişimiz ve kültürel kimliğimiz hakkında sahip olduğumuz farkındalığın derecesidir. Kültürel yeterliliğin ilk yapısı olan kültürel farkındalık, kültürel bilgi ile desteklenmelidir. Kültürel bilgi, farklı kültürden insanlar ile temas kurulması, onların sağlık inançları ve davranışları hakkında bilgiler edinilmesi ile artırılabilir. Kültürel duyarlılığa ulaşmanın yolu karşılıklı güven, kabul ve saygının yanı sıra uzlaşmayı içerir. Kültürel uygulama (yeterlilik) son yapıdır ve kazanılan kültürel farkındalık, bilgi ve duyarlılığın sentezidir. Bu model hem çok kültürlü hem de ırkçılık karşıtı bakış açılarını birleştirir, eşitlikler ve insan hakları konusunda daha geniş bir anlayışa sahiptir. Bu makalede amaç, transkültürel hemşirelik ve kültürel yeterliliğin geliştirilmesinde kullanılan Papadopoulos Modeli’nin gelişimi, yapıları ve birbiri ile olan ilişkilerini ve hemşirelikte kullanımını açıklamaktır.
Funder
Yazarlar, bu çalışma için destek almadıklarını açıklamışlardır.
Publisher
University of Health Sciences Turkey
Reference41 articles.
1. Aytaç, S. H. (2023). Kültürlerarası modeller merceğinden göç yönetiminde ebelik hizmetleri. Göç Dergisi,10(1), 73-100. doi:10.33182/gd.v10i1.861
2. Boyle, P. (2014). An assessment of cultural competence of community
public health nursing in Liffeyside Health Service Area, Dublin. DProf
thesis Middlesex University School of Health and Social Sciences Work
Based Learning Centre
3. Camphina-Bacote, J. (2002). The process of cultural competence in the delivery of healthcare services: a model of care. Journal of Transcultural Nursing, 13(3), 181-184. doi:10.1177/10459602013003003
4. Çakır Koçak, Y. ve Sevil, Ü. (2015). Kadın doğum kliniklerinde yatan hastalara kültürlerarası yaklaşım. Türkiye Klinikleri Halk Sağlığı Hemşireliği-Özel Konular, 1(3), 52-61.
5. Çınar, F. ve Eti Aslan, F. (2018). İstanbul’da yaşayan Anadolu Alevilerinin
Purnell’in kültürel yeterlilik modeli ile değerlendirilmesi. Uluslararası
İnsan Bilimleri Dergisi, 15(1), 98-111 doi: 10.14678/jhs.v15i1.4653