Is it Utopia to Build a Smart City from Scratch? Is it Dystopia?

Abstract

Son yıllarda kentlerde ortaya çıkan mekansal, çevresel, ekonomik, kültürel ve sosyal sorunlarda kamu yöneticilerinin süreci yürütme biçimi sıklıkla sorgulanmaktadır. Yukarıdan aşağıya yönetim yaklaşımlarına yönelik eleştiriler artmakta katılım sürecinin kurgusunun başarısız bir şekilde yürütüldüğü yaklaşımlar sorgulanmaktadır. Kentsel alan ve nüfus artışının farkında olan ve bu olguyu lehine çeviren yöneticiler ise başarılı sayılmaktadır. Kamu yöneticileri veya şirketler, kentlerin sosyal, kültürel, mekansal ve ekonomik rekabet düzeyini artırabilmek için farklı arayışlara girmektedir. Bu arayışlardan bir tanesi de sıfırdan bir kent inşa etmektir. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden biri olan örnek durum incelemesi (case study) metodolojisi seçilmiştir. Çalışma, Güney Kore’den Songdo, Kanada’dan Sidewalk Labs, Birleşik Arap Emirlikleri’nden (BAE) Masdar, Portekiz’den PlanIT Valley, Çin ve Singapur’dan Tianjin ve Kuveyt’ten XZero City dahil altı projenin ortaya çıkışı, yenilikçi çözümleri ve proje çıktıları üzerinden kapsamlı bir şekilde değerlendirilmesi üzerine kurgulanmıştır. Ayrıca, kentlerin rekabet gücünü yükseltmede bir araç olarak görülen uygulamaların ortaya çıkardığı endişelere ve sorunlara vurgu yapılarak değerlendirmeler sunulmuştur. İncelenen örneklerden yola çıkarak genel olarak ütopik hayallerle sıfırdan yaratılan kentler uygulamada distopyaya dönüşmektedir.