Affiliation:
1. Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi
2. ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ, TIP FAKÜLTESİ
Abstract
Amaç: Renal kolik nedeniyle başvuran gebe hastaların klinik özelliklerini, konservatif ve cerrahi tedavi sonuçlarını paylaşarak literatüre katkı sunmayı amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Hastaların demografik ve klinik özellikleri, gebelik haftaları, taş öyküsü, laboratuar ve radyolojik incelemeleri, hastalara uygulanan tedavilerin detayları, cerrahi tedavi uygulanan hastaların tedavi uygulamaları, komplikasyonlar, hastaların doğuma kadar olan takiplerindeki özellikleri retrospektif olarak incelenerek değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya kliniğimizde takip ve tedavisi yapılan, renal kolikle başvuran 21 gebe hasta dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 27,2 ± 5.75 yıl idi. Ortalama gebelik haftası 20,1 ± 7.12 idi. Hastaların %14,3’ü ilk trimesterde, % 52,4’ü ikinci trimesterde, % 33,3’ü üçüncü trimesterde idi. Hastaların 14’ü (%66,7) sağ renal kolikle, 7’si (%33,3) sol renal kolikle başvurdu. Hastaların başvurudaki ortalama görsel analog skoru (VAS) skoru 8,38 ± 0,86 idi. Hastaların 20’sinde (%95,2) tanı ultrasonografi (USG) ile konuldu. Sadece 1 (%4,8) hastada tanı manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile konuldu. Hastaların 13’üne (%61,9) konservatif tedavi, 8’ine (%38,1) endoskopik cerrahi tedavi uygulandı. Cerrahi tedavi olarak tüm hastalara sadece Double J (DJ) stent konuldu. Konservatif tedavi ile takip edilen 32 haftalık bir gebede (%4,8) takiplerde erken membran rüptürüne bağlı erken doğum eylemi gelişti. Hastaların 4‘ünde (%19,0) doğum sonrası DJ stent çıkarılmasından başka ek üreteroskopik girişim gerekti. Konservatif tedavi ve cerrahi tedavi uygulanan hastalar ayrı ayrı değerlendirildiğinde her iki grup arasında demografik ve klinik özelliklerde istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.Sonuç: Gebelikte renal kolik; tanı ve tedavi basamaklarındaki kısıtlılıklar, maternal ve fetal sağlığı etkileyebilecek potansiyel komplikasyonlar nedeniyle önemli ve multidisipliner bir yaklaşımla değerlendirilmesi gereken bir problemdir. Bu hastalar doğru tanı basamakları kullanılarak konservatif olarak ya da konservatif tedavinin başarısız olduğu durumlarda endoürolojik girişimlerle etkili ve güvenli bir şekilde tedavi edilebilirler.
Reference21 articles.
1. 1. Andreoiu M, MacMahon R. Renal colic in pregnancy: lithiasis or physiological hydronephrosis?. Urology. 2009;74(4):757-761. doi:10.1016/j.urology.2009.03.054
2. 2. Akay F, Gedik A: Özel Durum 1: Gebede Renal Kolik. Diyarbakır: Turkiye Klinikleri J Surg Med Sci. 2007;3(20):33-6
3. 3. Blanco LT, Socarras MR, Montero RF, et al. Renal colic during pregnancy: Diagnostic and therapeutic aspects. Literature review. Cent European J Urol. 2017;70(1):93-100. doi:10.5173/ceju.2017.754
4. 4. Choi CI, Yu YD, Park DS. Ureteral Stent Insertion in the Management of Renal Colic during Pregnancy. Chonnam Med J. 2016;52(2):123-127. doi:10.4068/cmj.2016.52.2.123
5. 5. Wein AJ, Kavoussi LR, Novick AC, et al. Campbell-walsh Urology. Matlaga BR, Lingeman JE(ed) Urinary Calculi During Pregnancy, 10th edn. Elsevier, Philadelphia, 2012; pp 1379-1382