ЭKЗАНТЕМНЫЕ ИНФЕКЦИИ У ДЕТЕЙ: ПАРВОВИРУСНАЯ ИНФЕКЦИЯ

Abstract

Məqalədə eksantema ilə gedən əsas uşaqlıq dövrü infeksiyalarından bəhs edilir. Uşaqlarda ekzantemalı xəstəliklərin, o cümlədən parvovirus infeksiyasının etiologiyasına, epidemiologiyasına, klinik təzahürlərinə və diferensial diaqnostikasına dair müasir məlumatlar təqdim edilir. Ekzantemalı xəstəliklərin əksəriyyətinin yüksək yoluxuculuğunu nəzərə alaraq, habelə onların sosial əhəmiyyətinə görə bu xəstəliklərin gedişatının klinik xüsusiyyətlərini bilmək xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Ekzantemanın diferensial diaqnostikası xəstənin ilkin müayinəsi zamanı aparılır və bu müayinə ekzantemalı xəstənin erkən aşkar olunmasına yönəldilir. Parvovirus infeksiyası (PV B19) vacib, lakin hələ də zəif başa düşülən problemdir. Onun klinik təzahürləri müxtəlifdir, bu da digər virus infeksiyaları ilə diferensial diaqnostika tələb edir. 5 və 8 yaşlı 2 oğlan uşağında parvovirus B19 infeksiyasının klinik halları infeksion eritema və “əlcək və corab” sindromu şəklində baş vermişdir. Bu infeksiya üçün ekzantema – yanaqlarda eritema, simmetrik, "torşəkilli", makulo­papulyoz, bəzən hemorragik səpgilər xarakterik idi, biləklərdə və topuqlarda 3 həftə davam edən səpgi piqmentasiya və soyulma ilə başa çatdı. Tədqiqatda laborator müayinə üsullarından istifadə məsələləri, infeksiyanın müalicə və profilaktika məsələləri nəzərdən keçirilmişdır. В статье рассматриваются основные детские инфекции, протекающие с синдромом экзантемы. Представлены современные сведения по этиологии, эпидемиологии, клинических прояв­ле­ниях и дифференциальной диагностике экзантемных заболеваний у детей, в том числе и парвови­русной инфекции. В силу контагиозности большинства инфекционных болезней с экзантемами, а также их социальной значимости особое значение приобретает зна­ние клинических особенностей течения этих заболеваний. Дифференциальная диагностика экзантем проводится при первичном осмотре больного, она направлена на раннее выявление инфекционного заболевания, протекающего с экзантемой. Парвовирусная инфекция (PV B19) представляет собой важную, но все еще малоизученную проблему. Ее клинические проявления разнообразны, что требует дифференциальной диагностики с другими вирусными инфекциями. Описаны клинические случаи парвовирусной В19 инфекции у 2 мальчиков в возрасте 5 и 8 лет, протекавших по типу инфекционной эритемы и синдрома «перчаток и носков». Экзантема была характерной для данной инфекции – эритема на щеках, симметричная, «кружевная», пятнисто-папуллезная, местами геморрагическая сыпь, сливная на запястьях и лодыжках, которая держалась в течение 3 недель и завершилась пигментацией и шелушением. Рассмотрены вопросы использования лабораторных методов исследования, лечения и профилактики инфекции. The article discusses the main childhood infections that occur with exanthema syndrome. Presents modern information on the etiology, epidemiology, clinical manifestations and differential diagnosis of exanthema diseases in children, including parvovirus infection. Due to the contagiousness of most infectious diseases with exanthemas, as well as their social significance, knowledge of the clinical features of the course of these diseases is of particular importance. Differential diagnosis of exanthema is carried out during the initial examination of the patient; it is aimed at early detection of an infectious disease that occurs with exanthema. Parvovirus infection (PV B19) is an important but still poorly understood problem. Its clinical manifestations are varied, which requires differential diagnosis with other viral infections. Clinical cases of parvovirus B19 infection in 2 boys aged 5 and 8 years, which occurred according to the type of erythema infectiosum and “gloves and socks” syndrome, are described. The exanthema was characteristic of this infection – erythema on the cheeks, symmetrical, “lacey”, maculopapular, sometimes hemorrhagic rash, confluent on the wrists and ankles, which lasted for 3 weeks and ended with pigmentation and peeling. The issues of using laboratory methods of research, treatment and prevention of infection are considered.