TRANSLYUMBAL ELEKTROİMPULS STİMULYASİYASININ URETEROLİTİAZLI PASİYENTLƏRDƏ SİDİK AXARLARININ PERİSTALTİK AKTİVLİYİNƏ TƏSİRİ

Abstract

В статье представлены результаты исследования, проведенного с целью изучения влияния транслюмбальной электроимпульсной стимуляции пейсмейкерной зоны почечной лоханки и пиелоуретерального сегмента на перистальтическую активность мочеточника у пациентов с уретеролитиазом. В исследование были включены 54 пациента, в возрасте 22-67 лет, мужчин – 31, женщин – 23, с камнями мочеточников. Размеры камней варьировали в диапазоне 4-7 мм, единичные камни имели место у 40 (74,1%) больных, множественные – у 14 (25,9%) обследуемых. После оценки исходной частоты мочеточниковых выбросов у больных с уретеролитиазом проводили транслюмбальную электроимпульсную стимуляцию на стороне обструкции с помощью электромиографа по оригинальной методике. В ходе исследования установлено изменение перистальтической активности мочеточника. Воздействие хорошо переносилось пациентами. Изменений показателей гемодинамики выявлено не было. Таким образом, транслюмбальная электроимпульсная стимуляция пейсмейкерной зоны почечной лоханки и пиелоуретерального сегмента является эффективным методом стимуляции перистальтической активности мочеточника и может применяться в комплексе лечебных мероприятий экспульсивной терапии у пациентов с уретеролитиазом. Məqalədə böyrək ləyənciyinin və pielouretral seqmentin peysmeyker zonalarının translyumbal elektroimpuls stimulyasiyasının urolitiazlı xəstələrdə sidik axarlarının peristaltik aktivliyinə təsirini öyrənmək məqsədilə aparılmış tədqiqat haqqında məlumat verilmişdir. Tədqiqata yaşı 20-dən 67-yə qədər olan 54 (31 kişi, 23 qadın) ureterolitizalı xəstə cəlb edilmişdir. Daşların ölçüləri 4-7 mm arasında olmuş, xəstələrdən 40 nəfərdə (71%) tək, 14 nəfərdə (25,9%) çoxsaylı sidik daşları olmuşdur. Urolitiazlı xəstələrdə sidik axarlarının yığılmasının ilkin tezliyi müəyyənləşdirildikdən sonra elektromioqrafiyadan istifadə edilməklə obstruksiya olan tərəfdə orijinal metod üzrə elektroimpuls stimulyasiyası aparılmışdır. Tədqiqat zamanı sidik axarlarının peristaltik aktivliyi tədqiq edilmişdir. Xəstələr bu proseduru yaxşı keçirmişlər; hemodinamik göstəriciləri dəyişikliyə uğramayıb. Beləliklə, böyrək ləyənlərinin və pielouretral seqmentin peysmeyker zonalarının translyumbal elektroimpuls stimulyasiyası onların peristaltik aktivliyinə təsir göstərən effektiv metoddur və bu metoddan ureterolitiazlı xəstələrin müalicə kompleksində istifadə edilə bilər. The article presents the results of a study conducted in order to study the effect of translumbar electrical impulse stimulation of the pacemaker zone of the renal pelvis and pyeloureteral segment on the peristaltic activity of the ureter in patients with ureterolithiasis. The study included 54 patients aged 22-67 years, 31 men and 23 women with ureteral stones. The size of the stones varied in the range of 4-7 mm, single stones occurred in 40 (74.1%) patients, multiple – in 14 (25.9%) patients. After assessing the initial frequency of ureteral emissions in patients with ureterolithiasis, translumbar electrical impulse stimulation was performed on the side of obstruction using an electromyograph according to the original method. During the study, a change in the peristaltic activity of the ureter was established. The impact was well tolerated by patients. There were no changes in hemodynamic parameters. Summarizing, translumbar electrical impulse stimulation of the pacemaker zone of the renal pelvis and pyeloureteral segment is an effective method of stimulating the peristaltic activity of the ureter and can be used in a complex of therapeutic measures of expulsive therapy in patients with ureterolithiasis.