IMPACT OF PRELIMINARY MYOCARDIAL VIABILITY ASSESSMENT ON REVASCULARIZATION OUTCOMES IN PATIENTS WITH REDUCED LEFT VENTRICULAR EJECTION FRACTION

Abstract

Məqalədə ürəyin sol mədəciyinin atım fraksiyası azalmış xəstələrdə revaskulyarizasiyanın nəticələrinin miokardın canlılıq səviyyəsinin revaskulyarizasiyadan əvvəl müəyyənləşdirilməsindən asılılğını öyrənmək məqsədilə aparılmış tədqiqat işi haqqında məlumat verilmişdir. Tədqiqata sol mədəciyin atım fraksiyası göstəricisi normadan az olan 416 xəstə daxil edilmişdir. Onlardan I qrupa daxil edilmiş 192 nəfərə gec kontrastlaşma ilə maqnit-rezonans tomoqrafiya müayinəsi aparılaraq miokardın canlılıq səviyyəsi müəyyənləşdirilmiş və yalnız bundan sonra ürək əzələsi revaskulyarizasiya edilmiş, 224 xəstənin daxil olduğu II qrupda isə revaskulyarizasiya miokardın canlılıq səviyyəsi müəyyənləşdirilmədən aparılmışdır. Tədqiqat göstərmişdir ki, hər iki qrupda sol mədəciyin sistolik funksiyası miokardın revaskulyarizasiya üsulunun aorta-koronar şuntlanma və ya perkutan koronar müdaxilə növündən asılı olmadan əhəmiyyətli dərəcədə yaxşılaşmışdır. The article presents information about a research study conducted to investigate the outcomes of revascularization in patients with reduced left ventricular ejection fraction depending on myocardial viability. 416 patients with reduced LVEF were included in the study. Group I was prospective and included patients who underwent cardiac magnetic resonance imaging with delayed enhancement (192 patients). Group II was formed retrospectively, including 224 patients who underwent revascularization without myocardial viability detection. The clear improvement of left ventricular systolic function compared to preoperative data within each group by the follow-up was shown. The study results demonstrated that in both groups, left ventricular systolic function significantly improved regardless of the revascularization method, whether coronary artery bypass grafting (CABG) or percutaneous coronary intervention (PCI). That confirms the hypothesis of equal effectiveness of both revascularization strategies. Было проведено исследование с целью сравнивать результатов реваскульярризации у больных со сниженной фракцией выброса левого желудочка в зависимости от предварительного определения жизнеспособности миокарда. В исследование включены 416 пациентов с фракцией выброса левого желудочка со сниженной фракцией выброса. Из них 192 человека, вошедших в I группу, прошли магнитно-резонансное исследование с отдаленным контрастированием, с целью определения жизнеспособности миокарда и только затем провели реваскуляризацию сердечной мышцы. Во II группе, в которую вошли 224 больных, которым реваскуляризация проводилась без определения жизнеспособности миокарда. Исследование показало, что систолическая функция левого желудочка в обеих группах значительно улучшилась при использовании обоих методов реваскуляризации миокарда (аортокоронарного шунтирования или чрескожного коронарного вмешательства).