HESTASİON POZUNTULARI VƏ ŞƏKƏRLİ DİABETİ OLAN HAMİLƏ QADINLARDA ERİPTOZ

Abstract

The study was conducted to analyze eryptosis indices and the presence of cell membrane alteration of circulating erythrocytes in patients with gestational hypertension and diabetes mellitus. This study included 57 pregnant patients, which were divided into four distinct groups: 15 women with gestational diabetes mellitus (GDM), 15 women with pregestation diabetes mellitus (DM), 15 women with hypertensive disorders of pregnancy (HDP) and 12 pregnant women without extragenital and obstetric pathology. Staining of erythrocytes with annexin V-FITC and 2′,7′-dichlorodihydrofluorescein diacetate was used to assess the degree of eryptosis collected from the patients. Fluorescence was detected on a BD FACSCanto™ II Cell Analyzer. Cell membranes of erythrocytes were assessed using a fluorescent probe O1O (2-(2¢- hydroxy-phenyl)-5-phenyl-1,3-oxazole). Fluorescence in red blood cell suspensions was acquired on a “PerkinElmer FL8500” fluorescence spectrometer. GDH and DM were associated with eryptosis activation, evidenced by an increased phosphatidylserine externalization and excessive reactive oxygen species (ROS) generation, against the background of cell membrane alterations, namely a decrease in the lipid order. GDM was accompanied by neither membrane changes, no eryptosis activation. Thus, the results of the study show that ROS-dependent eryptosis and red blood cell membrane alterations are observed in gestational hypertension. Məqalədə hestasion hipertenziyalı və şəkərli diabeti olan hamilə qadınların qanında dövr edən eritrositlərin hüceyrə membranlarında baş verən dəyişiklikləri öyrənmək məqsədilə aparılmış tədqiqat işi haqqında məlumat verilmişdir. Tədqiqata cəlb edilmiş 57 nəfər hamilə qadın 4 qrupa bölünmüşdür. I qrup – hestasion şəkərli diabeti olan 15 qadın (HŞD), II qrup – prehestasion şəkərli diabeti olan 15 qadın (PŞD), III qrup – hipertenziv hamiləlik patologiyası (HHP) olan 15 qadın (HHD) və IV kontrol qrupu – 12 qadın. Eriptoz səviyyəsini öyrənmək üçün periferik qanın eritrositləri anneksin V-FİTC və 2,7- dixlordihidrofluoresseindiasetatla boyadılmışdır. Fluoressensiyanın səviyyəsi BD FACS CantoTM II Cell Analyzer markalı analizatorda tədqiq edilmişdir. Eritrositar membranların vəziyyəti O1O (2-(2c-hidroksifenil)-5-fenil-1,3- oksazol) fluorescent zondunun köməyi ilə qiymətləndirilmişdir. Eritrosit suspenziyasında fluoressensiya “PerkinElmer FL8500” markalı fluoressent spektrometri vasitəsilə qiymətləndirilmişdir. Tədqiqat göstərmişdir ki, HHP və PŞD zamanı eritroptoz prosesi aktivləşir. Bu, fosfatidilserinin eritrositar membranlardan xaric olmasının sürətlənməsi və oksigenin aktiv formalarının daha artıq əmələ gəlməsi ilə təzahür edir. Təsvir edilən dəyişikliklər hüceyrə membranlarında baş verən dəyişikliklərlə (məhz lipid spektrinin dəyişiklikləri ilə) təzahür edir. Hestasion şəkərli diabet isə nə membran dəyişikliklərilə, nə də eritroptozun aktivləşməsi ilə təzahür edir. Представлены результаты исследования, проведенного с целью изучения изменений клеточных мембран циркулирующих эритроцитов у пациенток с гестационной гипертензией и сахарным диабетом. Исследованию были привлечены 57 беременных пациенток, которые были разделены на четыре группы: 15 женщин с гестационным сахарным диабетом (ГСД), 15 женщин с прегестационным сахарным диабетом (ПСД), 15 женщин с гипертензивными расстройствами беременности (ГРБ) и 12 беременных женщин без экстрагенитальной и акушерской патологии. Для оценки степени эриптоза взятые у пациенток эритроциты окрашивали аннексином V-FITC и 2, 7-дихлордигирофлуоресцеиндиацетатом. Флуоресценцию определяли на анализаторе клеток BD FACSCanto™ II Ce ll Analyzer. Состояние клеточных мембран эритроцитов оценивали с помощью флуоресцентного зонда О1О (2-(2¢-гидроксифенил)-5-фенил-1,3-оксазол). Флуоресценцию в суспензиях эритроцитов изучали на флуоресцентном спектрометре «PerkinElmer FL8500». Исследование показало, что ГРБ и ПСД были связаны с активацией эриптоза, о чем свидетельствует повышенная экстернализация фосфатидилсерина и избыточное образование активных форм кислорода (АФК) на фоне изменений клеточных мембран, а именно снижения липидного порядка. ГСД не сопровождался ни мембранными изменениями, ни активацией эриптоза.