II. MEŞRUTİYET DÖNEMİ AYDINLARININ DÜŞÜNCE DÜNYASINDA ORMAN VE ORMANCILIĞA YÖNELİK FİKİRLER (1908-1918)

Abstract

Bu araştırmanın amacı II. Meşrutiyet yıllarının değişen, farklılaşan koşulları ekseninde dönem aydınlarının ağaç ile orman hakkındaki fikri birikimlerini açığa çıkartabilmektir. Modernleşme süreciyle birlikte Son Dönem Osmanlı Tarihinde yaşanan dönüşümler devleti kurtarabilmek kaygısına odaklanarak modernitenin gelişim seyrine uygun yeni uygulamaları gündeme taşımıştır. Klasik Osmanlı Devlet sisteminin antroposentrik yani insan merkezli bakış açısı orman ve ormancılık konusunda kısmen de olsa biosentrik yani canlı merkezli bir bakış açısına yönelmiştir. Kuşkusuz ki II. Meşrutiyet yılları zihniyetinde de antroposentirk bakış açısı merkezi bir konumdadır. Ancak modernleşmenin dinamikleri bağlamında ormanı ve ağacı koruma, geliştirme dürtülerinin belirginleşmeye başlaması biosentrik sürece gidişin ilk adımlarını içinde barındırmıştır. 1908-1918 yılları arasında yayımlanan dergi ve gazetelerdeki orman ve ağaç temalarına odaklanan bu araştırmada Ahmet Hamdi, Yunus Nadi, Yusuf Behçet, Nazaret Dağavaryan, Ahmet Nazmi gibi düşünür ve uzmanların orman, ormancılık ve ağaç hususlarında ne tür fikirler belirginleştirdikleri somutlaştırılmaktadır. Bir nitel araştırma olan söz konusu makalede tarama modeli ile doküman analizi kullanılmıştır. Osmanlıca süreli yayınlarda ilgili makaleler tespit edildikten sonra transkribe edilerek kategorilere ayrılmıştır. Bulguların değerlendirilmesi sonrası elde edilen analizler modernleşme süreciyle farklılaşan orman algılamasının II. Meşrutiyet yıllarının özgünlüğünde daha da derinleştiğini göstermektedir. II. Meşrutiyet yıllarında basın dünyasında yaşanan nitel ve nicel yoğunlaşmada orman ve ormancılık tartışmalarının edindiği yer Cumhuriyet’e miras kalan birikimi de somutlaştırmaktadır.