Hegel’in Felsefesinde Bireyden Devlete Ve Ardından Uluslararası Hukuka Giden Süreçte Tanınmanın Yeri

Abstract

Siyaset felsefesi üzerine ele aldığı çeşitli eserleri ile bilinen Hegel, her ne kadar daha çok felsefeye bulunduğu katkıları ile bilinse de, uluslararası ilişkilere ve dolayısıyla uluslararası hukuka da azımsanmayacak katkılarda bulunmuştur. Özellikle Tinin Fenomenolojisi eserinde ayrıntılı olarak özbilinç üzerinde fikirlerde bulunan Hegel, bu noktadan hareketle köle-efendi diyalektiğini ve tanınma kavramını ele almıştır. Hukuk Felsefesi’nin Prensipleri adlı eserinde ise uluslararası hukuk üzerine fikirlerini belirten Hegel, tanınma konusunda önemli katkılarda bulunmuştur. Günümüz uluslararası sistemin temel aktörü olan ulus-devletlerin de önemli bir karakteristiğini oluşturan tanınma kavramı, çeşitli siyasal toplulukların da tanınma talepleri ile önemini korumaktadır. Dolayısıyla Hegelyan tanınma kavramı, günümüz sisteminde de yerini ve önemini korumaktadır. Tanınma konusunun uluslararası hukukta yer almaya başladığı sürecin 18. yüzyıl ortalarına denk geldiği düşünülmektedir. Hegel’in tanınma kavramı ise daha önce literatüre girmiş olup, tanınma konusunda önemli noktalara değinmektedir. Dolayısıyla bu çalışmanın amacı, Hegel’in felsefesinde bireyden başlayarak devlete ve ardından uluslararası hukuka giden süreçte tanımanın yerini incelemek, günümüz uluslararası hukukunun tanıma kavramına yaptığı katkıları ortaya çıkarmaktır. Bu doğrultuda çalışmanın sonuç bölümünü, Hegel’in bireyden devlete ve devletlerarası hukukta tanınmaya giden süreçteki tartışmalarından hareketle, günümüz uluslararası hukukta tanınma konusu ile karşılaştırılması ve uluslararası hukukta tanınma konusuna Hegel’in katkıları oluşturacaktır. Tüm bu başlıklardan hareketle çalışmanın amacı, Hegelyan tanınmanın, bireyden devlete ve devletler üstü sisteme giden süreçte nasıl bir evrim geçirdiğini ve bu evrimin uluslararası hukuka yansımasını ortaya koymaktır.