Affiliation:
1. Millî Eğitim Bakanlığı Kayseri
Abstract
İletişimsel yaklaşım, 1970’li yıllarda ortaya çıkan ve günümüzde başta İngilizce olmak üzere birçok dilin öğretiminde temel alınan bir dil öğretim perspektifidir. Bu çalışmada Türkçeyi ikinci dil olarak öğrenen öğrencilerin konuşma becerisini geliştirmeye odaklanılarak iletişimsel yaklaşım çerçevesinde uygulamalar yapılmıştır. Bu uygulamalarda öğrencilerin bireysel, ikili ya da grup olarak katıldıkları oyun, yarışma, doğaçlama, drama, bilgi boşluğu, göreve dayalı aktiviteler, tartışma ve münazara gibi etkinliklere yer verilmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden eylem araştırması deseniyle yürütülen araştırmanın çalışma grubunu Erciyes Üniversitesi Kaşgarlı Mahmut Türkçe Öğretim Merkezinde (ERÜ TÖMER) araştırmacıdan ders alan 17 öğrenci oluşturmaktadır. A1- A2 seviyelerinde yürütülen araştırmada derslerin işlenişine paralel şekilde hazırlanmış 14 iletişimsel konuşma etkinliği 11 hafta içerisinde uygulanmıştır. Etkinliklerin bitiminde öğrencilerin uygulamalar hakkındaki görüşlerini almak için görüşme tekniği kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Sonuç olarak iletişimsel yaklaşım çerçevesinde geliştirilen konuşma etkinliklerinin teorik bilgileri uygulama fırsatı verdiği ve kalıcılığı arttırdığı, öğrencilerin konuşma kaygılarını azaltarak günlük yaşamda iletişim kurmalarına katkı sağladığı, eğlenceli bir sınıf ortamı oluşturarak dersleri tekdüzelikten kurtardığı ve öğrenciler arasındaki iletişim ve iş birliğini arttırarak olumlu sınıf kültürü oluşmasında etkili olduğu tespit edilmiştir. Etkinlikler sırasında gürültülü bir ortam olması ve bazı öğrencilerin yeteri kadar çalışmalara katkı sağlamaması etkinliklerin olumsuz yönleri olarak ortaya çıkmıştır.
Publisher
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi
Subject
General Earth and Planetary Sciences,General Environmental Science
Reference25 articles.
1. Aktaş, T. (2005). Yabancı dil öğretiminde iletişimsel yeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 1(1), 89-100.
2. Alyılmaz, S. ve Polatcan, F. (2020). Yabancılara Türkçe öğretiminde iletişim becerisi. İzmir: Duvar.
3. Bagarić V. Ve J. M. Djigunović (2007). Definin communicative competence. Metodika 8(1), 94-103.
4. Bozkırlı, K. Ç. ve Er, O. (2018). Investigating teacher views on improving the speaking skills of Syrian students. European Journal of Education Studies, 4(6), 66-79. Çanlıoğlu, Ş. (2014). A case study on increasing efl studentslevel of classroom participation through the use of communicative activities. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin: Çağ Üniversitesi Sosyal Bİlimler Enstitüsü. Çetin, B. (2017). İletişimsel edinç ve yabancı dil olarak Türkçede dilbilgisi öğretimi. Turkish Studies, 12(6), 179-196.
5. Demircan, Ömer (2005). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları.