Otosclerose, een veel voorkomende oorzaak van gehoorverlies

Abstract

Otosclerose is de meest frequente oorzaak van progressief conductief en gemengd gehoorverlies. Door een abnormale botombouw wordt de stijgbeugel vastgezet ter hoogte van het ovale venster, met een verstijving van de ossiculaire keten tot gevolg. Meestal gaat het om een fenestrale otosclerose, maar in zeldzame gevallen van retrofenestrale otosclerose zijn er otosclerotische foci rondom het slakkenhuis. Otosclerose kan gehoorverlies, tinnitus en vertigo veroorzaken. De aandoening doet zich voornamelijk voor bij vrouwen van middelbare leeftijd. De precieze etiologie van otosclerose is onduidelijk, maar vermoedelijk spelen een genetische predispositie en verschillende omgevingsfactoren hierin een rol. De diagnose is meestal klinisch, op basis van een typisch audiogram met “Carhart notch” en een afwezige stapediusreflex. Een CT-scan is aangewezen in de pre-operatieve setting om de otosclerose te bevestigen en andere ziekten uit te sluiten. Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden, zoals heelkunde, hoortoestellen of farmacotherapie. Een stapedotomie waarbij ook een stapesprothese wordt geplaatst leidt meestal tot uitstekende functionele resultaten. Conventionele hoortoestellen kunnen bij bepaalde patiënten ook een oplossing bieden. Bisfosfonaten zouden kunnen leiden tot een stabilisatie van het gehoor of een vertraging van de vooruitgang van het gehoorverlies. Het gebruik hiervan in de behandeling van otosclerose is echter nog onvoldoende onderbouwd. Verdere studies zijn noodzakelijk om de optimale behandelingsduur, dosis en doeltreffendheid te bepalen.