Abstract
Başta yapay zekâ tabanlı teknolojiler olmak üzere teknolojik gelişmelerin gelecekteki savaşların stratejik, operasyonel ve taktik boyutları üzerindeki potansiyel etkisine ilişkin tartışmalar ilgi çeken bir konudur. Tartışmaların bir kısmı yapay zekânın gelişimi ile sadece savaşın karakterinin değil, doğasının da değişeceğini değerlendirerek gelecekte savaşların derin bir dönüşüm geçireceğini iddia ederken, yapay zekânın savaşın doğasını ve karakterini etkileyip etkilemeyeceği önemli bir soru olarak alandaki yerini almaktadır. Savaşın doğası ve karakteri arasındaki ayrımın net çizilmesinin zorluğu, yapay zekânın savaşa etkisinin ne yönde olacağının anlaşılmasını da karmaşıklaştırmaktadır. Bu noktada, Carl von Clausewitz’in üçleme ile savaşın doğası ve karakterine ilişkin çizdiği çerçeve kullanılabilir. Üçleme bir yandan geleceğin savaşları hakkında düşünmek için bir çerçeve sunarken, öte yandan yapay zekânın savaşın doğası üzerinde değil, savaşın karakteri üzerindeki dönüştürücü etkisinin anlaşılmasına imkân sağlamaktadır. Çalışmada, Clausewitz’in üçlemesi kuramsal niteliğiyle temel alınarak, yapay zekâ savaşın doğasını değiştirecek bir teknoloji midir; yoksa savaşın karakteri üzerinde yaratacağı etkilerle geleceğin savaşlarının yapısını mı belirleyecektir sorusu ele alınmıştır.
Publisher
Journal of Security Strategies
Reference59 articles.
1. BASSFORD Christopher (2007). “The Primacy Policy and the Trinity in Clausewitz’s Mature Though”, Hew Strachan ve Andreas Herberg-Rothe (eds.), Clausewitz in the Twenty-First Century, Oxford University Press, Oxford, 74-90.
2. BODEN Margaret (1990). The Philosophy of Artificial Intelligence, Oxford University Press, Oxford.
3. CLAUSEWITZ Carl Von (2011). Savaş Üzerine, Doruk Yayınları, İstanbul.
4. COHEN Eliot A. (2004). “Change and Transformation in Military Affairs”, Journal of Strategic Studies, 27:3, 395-407.
5. COKER Christopher (2015). Future War, Polity Press, Cambridge.