Affiliation:
1. HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ, YABANCI DİLLER YÜKSEKOKULU, YABANCI DİLLER BÖLÜMÜ
2. ANKARA YILDIRIM BEYAZIT UNIVERSITY
Abstract
Son yıllarda, boşanma konusunda yapılan çalışmalarda, süregelen eğilimlere ve yeni bakış açılarına karşılaştırmalı bir biçimde yer verilmektedir. Bu çalışmada, çocukların boşanmaya uyumu ele alınmıştır. Bu bağlamda, bu araştırmanın amacı, ebeveynlerin boşanması ile çocukların kısa ve uzun vadeli uyumu arasındaki ilişkilere dair alan yazını gözden geçirmek ve derlemesini sunmaktır. Bu amaç doğrultusunda; öncelikle boşanmanın nedenleri ve boşanma oranları açıklanmış; ardından çoklu geçiş perspektifiyle çocukların boşanma öncesi, sırası ve sonrasında deneyimledikleri aile yapısındaki geçişlere değinilmiş; daha sonra, boşanma sonrası çocukların yaşadıkları uyum sorunları ve uyum sorunlarına neden olan faktörler, ebeveyn – çocuk ilişkileri ve boşanma süreçleri ile koruyucu bir faktör olarak “iyi boşanma” alt başlıkları aracılığıyla hem yurt içi hem de yurt dışında yapılan çalışmaların bulguları rapor edilmiştir. Bunları takiben, araştırmanın sonuçlarına yer verilmiş, bu sonuçlar ışığında hazırlanabilecek programlara ve politikalara ilişkin öneriler sunulmuştur.
Publisher
Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği
Reference78 articles.
1. Ahrons, C. (1994). The good divorce: Keeping your family together when your marriage comes apart. New York: HarperCollins.
2. Ahrons, C. R. (2007). Family ties after divorce: Long-term implications for children. Family process, 46(1), 53-65. doi:10.1111/j.1545-5300.2006.00191.x
3. Akyol, S. U. (2013). Boşanmış ve boşanmamış aileye sahip ergenlerin yalnızlık, yaşam doyumu, sosyal destek ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
4. Altunkeser, B. (2022). Fisher’ın boşanma sonrası yaşama uyum programının etkililiğinin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
5. Amato, P. R. (1986). Marital conflict, the parent-child relationship and child self-esteem. Family Relations, 35(3), 403–410. doi:10.2307/584368