Gençlik Spor Bakanlığının Kurumsal İmajının İşe Başvurma Niyetine Etkisinde Kişi-İş Uyumunun Aracı Rolü

Abstract

Araştırma spor bilimleri alanından mezun olacak öğrencilerin istihdam amaçlı iş başvurularında Gençlik Spor Bakanlığının (GSB) kurumsal imajının işe başvurma niyetine etkisinde kişi-iş uyumunun rolünü belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla oluşturulan araştırma modeli yapısal eşitlik modeliyle test edilmiştir. Araştırma kolayda örneklem yöntemi ile 7 farklı coğrafi bölgeden 18 üniversitenin 3. ve 4. sınıfta öğrenim gören öğrencilerinden oluşturulan örneklem (n=407) ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin elde edilmesinde Saks ve Ashforth (2002) tarafından geliştirilen dört maddeli tek boyutlu kişi-iş uyumu ölçeği, Lemmink vd., (2003) tarafından kullanılan kurumsal imaj ölçeği, Rau ve Hyland (2002) tarafından ortaya atılan Cable ve Judge (1994) ile Honeycutt ve Rosen (1997) tarafından geliştirilen örgütsel çekicilik ölçeği, Herdman ve Carlson (2009) tarafından geliştirilen işe başvurma niyeti ölçeği ve Gomes ve Neves (2011) tarafından geliştirilen tanınırlık ölçeğinden yararlanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde güvenilirlik analizi, tanımlayıcı istatistikler, doğrulayıcı faktör analizi ve yol analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; kurumsal imajın örgütün sektörde bulunan pozisyonuna katkı sağladığı yani örgütün tanınırlığını artırdığı belirlenmiştir. Örgütsel çekiciliğin ise işe başvurma niyeti ile olan ilişkiye önemli ölçüde etkiye sahip olduğu ifade edilebilir. Sonuç olarak belirlenen değişkenlerden tanınırlık, kişi-iş uyumu ve kurum imajının işe başvurma niyeti ile orta ve yüksek düzeyde ilişkili olduğu, örgütsel çekiciliğin ise bu ilişkide aracı rol oynadığı belirlenmiştir.