Affiliation:
1. Uniwersytet Wrocławski; Czeska Akademia Nauk
Abstract
Artykuł poświęcony jest problemowi metody filozoficznej w późnej twórczości Nikołaja Bierdiajewa, w której zaczął on krytykować ontologię za racjonalizowanie konkretnej egzystencji. Bierdiajew nazywa swój nowy projekt filozoficzny „fenomenologią doświadczenia duchowego”, a jego dzieła z tego okresu świadczą o wzrastającym zainteresowaniu Heglowską filozofią jako filozofią ducha i nowym, bardziej dynamicznym sposobem filozofowania. Z tego względu celem artykułu jest porównanie tych dwóch projektów: w pierwszej części tekstu, rekonstruuję Heglowski opis dialektyki i fenomenologii, by w drugiej zestawić je z opisem nowego filozofowania Bierdiajewa, ugruntowanym w jego epistemologii. Jak przekonuję, Bierdiajew kładzie nacisk na symbolizm, a uwypuklane przez niego elementy nowej filozofii nie są bezpośrednio inspirowane Heglem, lecz dużo mniej znanym projektem fenomenologii autorstwa Henriego-Frédérica Amiela.