Abstract
Yüzyıl sonu (fin de siècle) Fransa’sında mânâyı ve çağrışımı ortaya koyan sembolizm ile görünene karşı bireysel bakışı tercih eden izlenimcilik sanat üretiminde rol oynar. Fransız sembolizminin önemli isimlerinden Stéphane Mallarmé’nin 1865 yılında bitirdiği “Bir Faun’un Öğleden Sonrası” (L’après-midi d’un faune) şiiri, bir orman tanrısının öğleden sonrasını anlatan, yoğun sembollerle örülü bir eklogdur. Şiir, Édouard Manet’in illüstrasyonlarıyla önce resim sanatında karşılık bulur, fakat en çarpıcı etkisi Claude Debussy’nin 1894 yılında “Bir Faun’un Öğleden Sonrasına Prelüd” (Prélude â l’Aprés-midi d’un faune) ismiyle bestelediği eserde görülür. Sembolist şairlere yakın fakat öncelikle izlenimci akımın tekniklerini kullanan Debussy, şiire dair izlenimlerini müziğine aktarır.
Bu çalışma, Mallarmé’nin şiirini göz önüne alarak, “Bir Faun’un Öğleden Sonrasına Prelüd” eserindeki müzik malzemesini ve müzikologların esere dair tasniflerini merkezine koyar. Eserin üç parçalı yapısı, orkestranın renk yaratmak üzerine tasarlanışı, tonal ve modal kesinliğe rağmen bir belirsizliğin mevcudiyeti, motiflerin ve ezgi parçalarının orkestra ve kimi enstürmanlar tarafından paylaşılması ile şiirdeki gibi bir ana anlatıcının olmayışı, varyasyon teknikleri ve daha eserin başlangıcında Debussy’nin flüt partisinde kullandığı kültleşmiş kromatik ezgi ile eserin, izlenimci öğeler ile şiiri yeniden yorumladığı görülür.
Publisher
Ege Universitesi Devlet Turk Musikisi Konservatuvari Dergisi
Subject
Industrial and Manufacturing Engineering,Environmental Engineering
Reference16 articles.
1. Aktüze, İ. (2005). Müziği Okumak. İstanbul: Pan Yayınları.
2. Boyana, H. (2005). Arkadia Kökenli Keçi Tanrı Pan. Tarih Araştırmaları Dergisi, 24(37), 67-193.
3. Brown, M. (1993). L'Apres-Midi D'un Faune. Music Theory Spectrum, 15(2), 127-143.
4. DeVoto, M. (2013). Memory And Tonality in Debussy’s Prélude À L’après-Midi D’un Faune. Cahiers Debussy. 2(7), 37-38.
5. Cassou, J. (1994). Sembolizm Sanat Ansiklopedisi. İstanbul: Remzi Kitapevi.