Affiliation:
1. AĞRI İBRAHİM ÇEÇEN ÜNİVERSİTESİ
2. ANADOLU ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Bu çalışmanın amacı okul öncesi dönemde baba kişiliği, babalık rolü algısı ve çocukların sosyal davranışları arasındaki ilişkinin ve bu ilişkide baba katılımının aracı rolünün incelenmesidir. Çalışmada veri toplama aracı olarak, Babalık Rolü Algı Ölçeği, Baba Katılım Ölçeği, Beş Faktör Kişilik Ölçeği ve Demografik Bilgi Formu kullanılmıştır. Çalışma kapsamında toplanan veriler 2021-2022 yılının güz döneminde Google forms üzerinden çevrimiçi ölçekler vasıtasıyla elde edilmiştir. Betimsel araştırmaların türlerinden olan tarama modelinin seçildiği bu çalışmada ilişkisel desen ve tarama deseni tercih edilmiştir. Çalışmada ulaşılan veriler AMOS 23 ve SPSS 26 programları aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Türkiye’de yaşayan 3-6 yaş aralığında çocuğu olan 504 baba oluşturmaktadır. Araştırma elde edilen sonuçlara göre baba katılımı babanın kişilik özelliklerinden deneyime açıklık ve dışadönüklük yalnızca çocuğun kaygı-geri çekilme için anlamlı bir aracılık rolü göstermektedir. Babanın kişilik özelliklerinden nörotizm için ise baba katılımımın çocuğun öfke-agresyon, kaygı-geri çekilme ve sosyal yetkinlik düzeylerinin üçü için de anlamlı bir aracı olduğu görülmüştür. Babanın kişilik özellikleri, modern babalık rolü algısı, çocuğun sosyal davranışları ve baba katılımı arasındaki doğrudan ilişkiler bulgular bölümünde ayrıntılı olarak sunulmuştur. Araştırma da ulaşılan bir diğer sonuçta baba katılımının modern babalık rolü algısı ile çocuğun öfke-agresyon, kaygı-geri çekilme ve sosyal yetkinlik düzeyleri arasındaki ilişkide anlamlı bir aracılık rolü olduğudur. Modern babalık rolü algısı baba katılımını pozitif bir biçimde yordamaktadır. Ayrıca modern babalık rolü algısı çocuğun öfke-agresyon ve kaygı-geri çekilme düzeylerini negatif bir biçimde yordarken, sosyal yetkinlik düzeyini ise pozitif bir biçimde yordamaktadır.
Publisher
Anadolu Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi
Reference112 articles.
1. Ainsworth, M. D. S., Blehar, M. C., Waters, E. ve Wall, S. N. (2015). Patterns of attachment: A psychological study of the strange situation. Psychology Press.
2. Aksoy, A. B. ve Tatlı, S. (2019). Okul Öncesi Dönem Çocuğu Olan Babaların Çocuklarıyla Olan İlişkileri ile Babalık Rolü Algıları Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (1), 1-22. https://dergipark.org.tr/tr/pub/jiss/issue/45470/570876 adresinden 10.06.2023 tarihinde erişilmiştir.
3. Artan, İ. ve Bayhan, P. S. (2014). Çocuk gelişimi ve eğitimi. Morpa Kültür Yayınları.
4. Asendorff J. B. (1990). Beyond social withdrawal: Shyness, unsociability, and peer avoidance. Human Development, 33, 250–259. https://doi.org/10.1159/000276522 adresinden 10.06.2023 tarihinde erişilmiştir.
5. Atan, A. (2020). 5-6 yaş çocuklarda psikolojik iyi oluş: Bir model önerisi ve ebeveynler ile öğretmenlerin kişilik tipleri, ego durumları ve psikolojik iyi oluş düzeylerinin yordayıcı rolü. Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden 10.06.2023 tarihinde erişilmiştir.
Cited by
1 articles.
订阅此论文施引文献
订阅此论文施引文献,注册后可以免费订阅5篇论文的施引文献,订阅后可以查看论文全部施引文献