Üniversite Öğrencilerinde Kendine Zarar Verme Davranışının İncelenmesi: Çocukluk Çağı Travmalarının Etkisi-Reference-Cited by-同舟云学术

Üniversite Öğrencilerinde Kendine Zarar Verme Davranışının İncelenmesi: Çocukluk Çağı Travmalarının Etkisi

Published:2024-06-11 Issue:1 Volume:7 Page:35-68
ISSN:2618-6268
Container-title:Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
language:
Short-container-title:

Author:

Duman Muhammed Kadir¹^ORCID,Türk Burcu¹^ORCID

Affiliation:

1. Haliç Üniversitesi

Abstract

Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinde kendine zarar verme davranışı ve çocukluk çağı travmaları arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmada katılımcılara “Sosyodemografik Bilgi Formu”, “Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri”, ve “Çocukluk Çağı Travma Ölçeği” uygulanmıştır. Anketlerden elde edilen veriler SPSS 25.0 paket programına girilerek araştırma değişkenleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Ayrıca, araştırmada, sosyodemografik değişkenler bakımından kendine zarar verme davranışı ve çocukluk çağı travmaları farklılıkları incelenmiştir. Analizler için Pearson Korelasyonu, hiyerarşik regresyon analizi, bağımsız örneklem t- testi uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, cinsiyet bakımından kendine zarar verme ve çocukluk çağı travmaları puanlarında anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. Erkek katılımcılarda kendine zarar verme davranışı ve çocukluk çağı travmaları puanları kadınlara kıyasla anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur. Korelasyon ve regresyon bulguları doğrultusunda, katılımcıların çocukluk çağı travmaları ve kendine zarar verme davranışı pozitif yönlü ve anlamlı ilişki saptanmıştır. Kendine zarar verme davranışının yordayıcıları incelendiğinde, erkek olmak ve çocukluk çağı travmaları puanlarının yüksek oluşu kendine zarar verme puanlarının yükselişini anlamlı düzeyde yordamaktadır.

Funder

Haliç Üniversitesi

Publisher

Halic University

Reference63 articles.

1. Aktepe, E. (2009). Çocukluk Çağı Cinsel İstismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1(2), 95-119. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/115168

2. Aral, N., Gürsoy, F. (2001). Çocuk Hakları Çerçevesinde Çocuk İhmal ve İstismarı. Milli Eğitim Dergisi, 151, 36–39. https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/ Milli_Egitim_Dergisi/151/aral_gursoy.htm

3. Baral, I., Kora, K., Yüksel, Ş. ve Sezgin, U. (1998). Self-Mutilating Behavior of Sexually Abused Female Adults in Turkey. Journal of Interpersonal Violence,13(4), 427-437. https://doi.org/10.1177/088626098013004001

4. Bilir, Ş., Arı, M., Dönmez, N. B., Atik, B., ve San, P. (1991). Türkiye’nin 16 ilinde 4- 12 Yaşlar Arasındaki 50.473 Çocuğa Fiziksel Ceza Verme Sıklığı ve Buna İlişkin Problem Durumlarının İncelenmesi. Aile ve Toplum, 1(1), 1-14. https:// doi.org/10.21560/spcd.98937

5. Borg, K., Snowdon, C., ve Hodes, D. (2014). Child Sexual Abuse: Recognition and Response When There is A Suspicion or Allegation. Paediatrics and Child Health, 24(12), 536-543. https://doi.org/10.1016/j.paed.2014.07.012