Տայքը XI-XV դդ. (պատմական ակնարկ)

Abstract

1001 թ. Դավիթ Կյուրապաղատի մահից հետո սկսվեց նրա ժառանգության համար պայքարը: Տայքն անցավ Բյուզանդական կայսրությանը, որի կայսր Վասիլ Բ-ն երկրամասը ժամանակավորապես հանձնեց Վրաստանին, սակայն 1022 թ. հաստատեց իր գերիշխանությունը: Հետագա շրջանում Տայքը ենթարկվեց սելջուկ-թուրքական ասպատակությունների: Զաքարյանների օրոք երկրամասն ազատագրվեց սելջուկ-թուրքական լծից եւ հայտնվեց Վրաստանի կազմում: XIII դ. Տայքն ընդգրկվեց Սամցխեի իշխանության կազմի մեջ, որը երկարատեւ գոյաբանական պայքարի մեջ մտավ մոնղոլների, ապա թուրքմենական ցեղերի դեմ: In 1001 after the death of David Kuropalates, the struggle for his inheritance began. Tayk passed into the Byzantine Empire, whose emperor Basil II temporarily ceded the territory to Georgia, but in 1022 established his rule. Later, Tayk was subjected to raids by the Seljuk Turks. During the reign of the Zakaryans, the region was liberated from the Seljuk-Turkish yoke and became part of Georgia. In the XIII century Tayk was included in the Principality of Samtskhe, which engaged in a long ontological struggle against the Mongols and then Turkmen tribes. 1001 г. после смерти Давида Кюрапагата началась борьба за его наследие. Тайк перешел в состав Византийской империи, император которой Василий II временно передал территорию Грузии, но в 1022 г. установил свое господство. Позже Тайк подвергался набегам турок-сельджуков. Во времена правления Закарянов регион был освобожден от сельджукско-турецкого ига и вошел в состав Грузии. XIII веке Тайк был включен в состав княжества Самцхе, вступившего в длительную онтологическую борьбу против монголов, а затем и туркменских племен.