Abstract
Bu çalışma, Türkiye’nin 81 ili arasındaki gelir yakınsamasını, gelir dağılımı perspektifinden incelemektedir. 1992-2019 döneminde, beta ve sigma gelir yakınsamalarını araştırmak için yapısal kırılmalı birim kök testleri, OLS zaman serisi regresyonu, varyans ve varyasyon katsayısı araçları kullanılmıştır. Ampirik sonuçlar, nispeten yüksek gelirli iller için ülkenin ortalama kişi başı gelirine doğru güçlü bir yakınsamayı ve nispeten düşük gelirli iller için ortalama kişi başı gelirden güçlü bir ıraksamayı göstermektedir. Buna ek olarak; 1993-1994, 2001-2002, 2008-2009 ekonomik yavaşlama dönemlerinde iller arasındaki gelir açığının kapandığı; yüksek büyüme dönemlerinde ise iller arasındaki gelir dağılımının bozulduğu gözlemlenmiştir. Türkiye ekonomisinde, 2013 yılından itibaren görülen yavaşlamaya paralel olarak, iller arasındaki gelir farklılıklarında görülen azalma devam etmektedir. Bu çalışma literatürdeki diğer çalışmalardan üç noktada ayrışmaktadır. Birincisi, beta ve sigma gelir yakınsaması yaklaşımlarının beraber kullanılması, gelir eşitsizliği kavramı ile ilgili analiz yapmayı sağlayan alternatif bir araç yaratmıştır. İkincisi, yeni kullanılan veri setindeki gözlem sayısının yaklaşık iki katına çıkması, ampirik çalışmanın sonuçlarının doğruluğu açısından olumlu katkı sağlamıştır. Üçüncüsü, 1992-2019 döneminde ekonomide yapısal kırılmalara neden olabilecek olayların analize dahil edilmesi, çalışmanın çıktılarının güvenirliliğini artırmıştır.
Publisher
Ekonomi Politika ve Finanas Arastirmalari Dergisi
Subject
Materials Chemistry,Economics and Econometrics,Media Technology,Forestry
Reference59 articles.
1. Abdioğlu, Z. and Uysal, T. (2013). Interregional convergence in Turkey: Panel unit root analysis. Atatürk University Trends in Business and Economics, 27(3), 125-143. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/atauniiibd
2. Acemoglu, D., Johnson, S. and Robinson, J.A. (2005). Institutions as a fundamental cause of long-run growth. Handbook of Economic Growth, 1, 385-472. https://doi.org/10.1016/S1574-0684(05)01006-3
3. Akıncı, M. (2017). On the convergence dynamics in Turkish economy. Marmara University Journal of Economic and Administrative Sciences, 39(2), 339-360. https://doi.org/10.14780/muiibd.384072
4. Aksoy, T., Taştan, H. and Kama, Ö. (2019). Revisiting income convergence in Turkey: Are there convergence clubs? Growth and Change, 50(3), 1185-1217.https://doi.org/10.1111/grow.12310
5. Altınbaş, S., Güneş, M. and Doğruel, F. (2002). Regional convergence in Turkey: Is “priority provinces in development” policy successful? Papers presented at METU International Conference in Economics VI, Ankara, Turkey. Retrieved from https://content.csbs.utah.edu/~ehrbar/erc2002/pdf/P192.pdf