Türkiye’de Mavi Yakalı Çalışan Olma Hali Üzerine Bir Analiz

Abstract

Mavi yakalı işçiler hakkındaki genel anlayış ile mavi yakalı çalışanların kendilerini anlamaları arasında benzerlik var mı? Bu bağlamda araştırmamızın dayanağı, insanın kendisiyle ilgili algısını dikkate almadan anlamanın mümkün olmadığıdır. Dokuz Eylül Üniversitesi Meslek Hastalıkları Kliniğine başvuran 145 olguyu inceledik. Katılımcıların eğitim düzeylerinin düşük olduğunu tespit ettik; çok küçük yaşta çalışmaya başladılar; ya kendileri ya da ebeveynleri şehre göç etmişti; ebeveynleri de düşük eğitim düzeyine sahipti ve vasıfsız işçi olarak çalışıyordu. Ülkemizde mavi yakalı işçi olmak, göçü genç yaşta deneyimlemiş birey demektir; ciddi sorunlarla karşılaşmış; eğitimi çok genç yaşta bırakmış; genç yaşta çalışmaya başlamıştır. Başka sosyal sınıflara geçemedikleri için ebeveynleri gibi sosyal konumlarını değiştirmede başarılı olamamışlardır. Hem geleneksel toplumun kültürel özellikleri hem de ekonomik sınırlamalar, mavi yakalı işçilerin çocukları için bir kısır döngüye neden oluyor. Bu kişilerin içinde bulundukları koşullar modern yaşama katılmalarına izin vermemekte ve modernite ile olan ilişkileri de bu sınırlılıklar üzerinden şekillenmektedir. Diğer bir deyişle, Türkiye'de mavi yakalı işçiler toplumsal koşulların hem nedeni hem de sonucu gibi görünmektedir.