Affiliation:
1. İNÖNÜ ÜNİVERSİTESİ, EĞİTİM FAKÜLTESİ
Abstract
Bu çalışmada, yetişkin çevre gönüllülerinin ve doğaseverlerin kendi çocukluk dönemleri ile bugünkü çocukların doğayla etkileşimlerine yönelik görüşleri araştırılmıştır.
Araştırma, uygun/kazara örnekleme tekniği kullanılarak seçilen 265 yetişkin çevre gönüllüsünün katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Bu araştırma nicel olarak gerçekleştirilmiş ve keşfedici korelasyon tekniği kullanılmıştır. Çalışma sonunda elde edilen veriler, SPSS 25.0 paket programı ile analiz edilerek tartışılmış ve yorumlanmıştır.
Yapılan analizlerde çevre gönüllülerinin kendi çocukluklarında doğa ile doğrudan etkileşimleri ve açık alanda geçirdikleri zamanın daha fazla olduğu, günümüz çocuklarının ise zamanlarının çoğunu kapalı mekânlarda geçirdiği ve doğa ile etkileşimlerinin azaldığı sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcılar, günümüz çocuklarının doğayla bağının kopma nedenlerini; teknolojik araçlara olan ilginin yoğunlaşması, çevrenin bozulması ve güvenlik önlemleri şeklinde sıralamışlardır. Bu durumun yol açtığı temel sorunlar ise teknolojik araçlara bağımlılığın artması, doğa koruma bilincinin azalması ve gençlerin çevre sorunlarına ilgisiz kalınması olarak görülmektedir.
Çocukları yeniden doğa ile buluşturmak bir zorunluluktur: Bu amaçla ailelere çocukları ile birlikte katılabilecekleri doğal alanlarda etkinlikler düzenlenmeli, eğitim sürecinde sınıf içi etkinlikleri destekleyecek okul dışı öğrenme-öğretim etkinliklerine yer verilmeli, şehir planlamacıları ve politika yapıcılar sürdürülebilir, ekolojik olarak dirençli şehirler oluşturabilecek doğa temelli çözümler üretebilecek yetkinliklere sahip olmalıdır.
Kısacası; Louv (2010)’unda belirttiği gibi, “Doğayı, yarınlarımızı kurtarmak istiyorsak, önce nesli tükenmekte olan bir türü kurtarmalıyız: DOĞADAKİ ÇOCUK”
Reference79 articles.
1. Allred, D. (2011). Nature deficit disorder: Causes and consequences. https://www.sonoma.edu/users/p/pollack/edu420/nature%20deficit%20disorder.pdf, adresinden erişilmiştir.
2. Anderson, D.J. and Krettenauer, T. (2021). Connectedness to nature and pro-environmental behaviour from early adolescence to adulthood: A comparison of urban and rural Canada. Sustainability, 13(7), 3655. https://doi.org/10.3390/su13073655
3. Atasoy, E. (2015). İnsan doğa etkileşimi ve çevre için eğitim. (2.Baskı). Sentez Yayıncılık.
4. Batıgün, A. D., ve Hasta, D. (2010). İnternet bağımlılığı: Yalnızlık ve kişilerarası ilişki tarzları açısından bir değerlendirme. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11(3), 213-219.
5. Berezowitz, C. K., Bontrager Yoder, A. B. and Schoeller, D. A. (2015). School gardens enhance academic performance and dietary outcomes in children. Journal of School Health, 85(8), 508-518.