Affiliation:
1. MİLLİ SAVUNMA ÜNİVERSİTESİ, DENİZ HARP OKULU
Abstract
Bu makalenin amacı, Türkiye’nin istikrar, denge ve meşruiyet temelli geleneksel dış politikasının Cumhuriyetin başından itibaren gelişen deniz güvenliği stratejisi ile uyumunu tartışmaktır. Geleneksel dış politika ilkelerinin Türkiye’nin deniz güvenliği stratejisiyle ne derece örtüştüğü sorgulanırken daha iyi bir deniz güvenliği yönetişimi için uygun stratejiler saptanmaya çalışılacaktır. Hamasetten uzak, gerçek ve potansiyel gücü üzerinden değerlendirilmesi gereken Türk donanmasının hem bölgesinde güçlü olması hem de diğer ülkelerin donanmalarıyla rekabet edebilmesinin şartı, uzun dönemli, bütüncül ve esnek deniz güvenliği stratejilerine bağlıdır. Bu çerçevede Türkiye’nin meşru deniz yetki alanlarını kapsayan, boğazları ile limanlarının tehdit ve risklerden uzak olmasını sağlayacak koordineli deniz güvenliği stratejileri inşa edilmesinin önemine vurgu yapılmaktadır. Uluslararası sistemin dinamikleri ile zamanın koşullarını dikkate alan uzun dönemli deniz güvenliği stratejisi, Türk Deniz Kuvvetleri’nin uluslararası politikada Türkiye’nin hak ve menfaatlerini daha güçlü biçimde savunmasını sağlayacaktır.
Reference28 articles.
1. Anlar Güneş, Ş. (2007). Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi ve deniz çevresinin korunması. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 56(2), 1-37.
2. Armaoğlu, F. (2019). 20. yüzyıl siyasi tarihi (1914-1995). Kronik Kitap.
3. Bardakçı, M. (2022). Turkey and the major Powers in the Eastern Mediterranean crisis from the 2010s to the 2020s. Comparative Southeast European Studies,70(3), 516–539. https://doi.org/10.1515/soeu-2021-0071
4. Başeren, S. H. (2006). Ege sorunları. Türk Deniz Araştırmaları Vakfı Yayınları.
5. Corbett, J. S. (2010). Deniz stratejisinin prensipleri. (Çev. A. Tuncer Büyükonat), Doruk Yayınları.