Affiliation:
1. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Bu makale, Çin’de uluslararası ilişkiler ve yerel teori çalışmalarını Çin’in uluslararası sistemdeki değişen konumu arasındaki ilişkiyi tarihsel bağlamda tartışmaktadır. Çin’in 1978’de başlattığı Açılım Reformları ile Çin, Batı-merkezli uluslararası sisteme daha fazla entegre olmaya başlamıştır. Aynı zamanda bu reformlar Çin’in ekonomik, politik, askeri olarak güçlenmesine ve bu gelişmelerin bir çıktısı olarak da uluslararası sistemin merkezinin Atlantik’ten Pasifik’e kaymasında etkili olmuştur. Dolayısıyla Çin’in uluslararası sistemle artan angajmanı, Çinli karar alıcıların da teşvikiyle uluslararası ilişkiler uzmanlarını, kendi düşünce sistemleri, tarihleri ve geleneklerinden üretilmiş uluslararası ilişkiler teorileri ile açıklamaya sevketmektedir. Bu çalışma, de ideoloji-dışı uluslararası ilişkiler ve yerel teori çalışmalarında motive edici faktörün Çin’in dünya ile entegre süreci ve kendisini küresel sistem içinde yeniden konumlandırmasının bir neticesi olduğunu savunmaktadır. Genel olarak, bu çalışma uluslararası ilişkilerde teorik bakış açılarının çeşitliliği ve Batı-dışı ülkelerin entelektüel katkılarını tanıma ihtiyacı hakkında süregelen tartışmalara katkıda bulunmaya çalışmaktadır. Ayrıca, Çin-merkezli uluslararası ilişkilerde yerel teorileştirme çalışmalarına odaklanarak, disiplinin evrimine dair bir gözlem sağlamakta ve Batı-dışı bakış açılarını ana akıma dahil etmenin getirdiği zorlukları incelemektedir.
Publisher
Mehmet Akif Ersoy Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakultesi Dergisi
Subject
Organic Chemistry,Biochemistry
Reference51 articles.
1. President Hu elaborates the theory of harmonious world, People’s Daily, 26 Kasım 2009, http://english.peopledaily.com.cn/90001/90780/91342/6824821.html.
2. Acharya, A. ve Buzan, B. (2007). Why is there no non-Western international relations theory? An introduction. International Relations of the Asia-Pacific. 7(3), 287-312.
3. Acharya, A. (2019). From Heaven to Earth: ‘Cultural Idealism’ and ‘Moral Realism’ as Chinese Contributions to Global International Relations. The Chinese Journal of International Politics, 12(4), 467-494.
4. Alagappa, M. (2011). International Relations Studies in Asia: Distinctive Trajectories. Inter- national Relations of the Asia-Pacific, 11(2), 193-230.
5. Chan, G. (1997). International Studies in China: Origins and Development. Issues &Studies, 33(2), 40-64.