Affiliation:
1. AMASYA ÜNİVERSİTESİ, EĞİTİM FAKÜLTESİ
2. HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ, EĞİTİM FAKÜLTESİ
Abstract
Bu çalışmada amaç uzaktan eğitim öğrencilerinin etkileşim deneyimlerini etkileşim türleri çerçevesinde araştırmaktır. Fenomenoloji yöntemi kullanılan çalışmada, 11 lisans öğrencisinin uzaktan eğitimde üç farklı tür etkileşim deneyimi incelenmiştir. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmış ve yedi aşamalı fenomenolojik analiz yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Öğrencilerin uzaktan eğitimde etkileşimi nasıl anlamlandırdıklarına ilişkin bulgular; nesneler arasılık, zamanlama, samimiyet, hazırbulunuşluk olmak üzere dört tema raporlanmıştır. Çalışmada etkileşim eşdeğerliği kuramı tezleri katılımcı görüşleriyle ele alınmıştır. Bu noktada araştırma bulguları; etkileşim türlerinden öğrenci-içerik veya öğrenci- öğretici etkileşiminin yüksek seviyede olması halinde kalan iki etkileşim türünün gözardı edilebileceği şeklindedir. Uzaktan eğitimde etkileşim türleri için bir önem sırası yapılacak olursa ilk olarak öğrenci -içerik etkileşimi, ardından öğrenci- öğretici etkileşimi son olarak ise öğrenci- öğrenci etkileşimi gelmektedir. Tüm katılımcıların ortak fikri ise uzaktan eğitimde en önemli etkileşim türünün öğrenci- içerik etkileşimi olduğu yönündedir. Bulgular, uzaktan eğitim öğrencilerinin etkileşim deneyimlerini anlayarak paydaşların farkındalığını arttırabilir. Sonuçta proaktif olarak potansiyel etkileşim deneyimlerini arttırmaya yardımcı olabilir.
Publisher
Turkish Academy of Sciences
Reference42 articles.
1. Anderson, T. (2003). Getting the Mix Right Again: An Updated and Theoretical Rationale for Interaction. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 4(2). https://doi.org/10.19173/irrodl.v4i2.149
2. Anderson, T., & Garrison, D. R. (1998). Learning in a networked world: New roles and responsibilties. Distance Learners in Higher Education: Institutional Responses for Quality Outcomes. Madison, Wi.: Atwood.
3. Argyle, M., & Dean, J. (1965). Eye-contact, distance and affiliation. Sociometry, 28(3), 289-304.
4. Balat, Ş., Kayalı, B., Karaman, S., & Kurşun, E. (2020). Çevrimiçi ortamlarda motivasyonel geribildirimin öğrenenlerin öz-düzenleme, öz-yeterlilik, kaygı ve başarı puanlarına etkisi. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 19-36.
5. Becker, J. D., & Schad, M. (2022). Understanding the Lived Experience of Online Learners: Towards a Framework for Phenomenological Research on Distance Education. Online Learning, 26(2).