Rola wsparcia społecznego w integracji międzykulturowej

Abstract

W niniejszym artykule przedstawiam  historie migrantów w trakcie pandemii, które stanowią przykład biografii transgresyjnych: takich, w których bohaterom znajdującym się w sytuacjach kryzysowych sytuacjach udało się odnaleźć siebie na nowo, odkryć swój potencjał i nowe obszary działań. Pokazuję w jaki sposób wsparcie społeczne otrzymywane przez migrantów i dawane przezeń podczas pandemii wpłynęło na proces ich akulturacji. Migranci, którzy zamiast wsparcia spotykali się z dystansem i atakami wybierali strategie separacji i marginalizacji. Dla tych, którzy otrzymali wsparcie stało się ono impulsem do transgresji w stronę integracji międzykulturowej, a nawet rozwinięcia jej z płaszczyzny relacji prywatnych do sfery działań publicznych. Otrzymanie wsparcia społecznego było momentem transgresyjnym w ich biografiach. Można tu znaleźć pewne odniesienia do koncepcji spirali życzliwości Stanisława Kawuli. Zgodnie z nią osoba znajdująca się w sytuacji kryzysowej może dokonać rozwoju i transgresji wówczas gdy jako impuls do nich otrzyma wsparcie społeczne, które nie tylko przyczynia się do rozwiązania sytuacji kryzysowej, ale również wyzwala w jednostce aktywność, sprawczość, jest katalizatorem jej działań, samorozwoju i samowychowania.