Cave and Mythological Mother in Turkish and Korean Culture A Review on The Relationship

Abstract

Mitoloji, başlangıcından günümüze sözlü kültür olarak aktarılan değerlerimizin ve dünya görüşlerimizin kaynağıdır. Kadim dönemde yaşayan insanlar, korku ve hayret uyandırdıkları için doğal unsurların ve olayların kutsallığına inanmışlardır. Mağara inancı Türk mitolojisinde önemli bir yere sahiptir ve bu inançtan dolayı mağaralar kutsal kabul edilmektedir. Kore’de ise mağara, hayatın anası veya hayatın doğduğu yer olarak tanımlamıştır. Özellikle mağara, tanrıçanın temsili bir kutsal alanıydı. Bu nedenle, geçmişte mağara kutsal bir mekân olarak kabul edilmiş ve ibadet edilecek yer olarak görülmüştür. Bu nedenle kadim dönemdeki Türk kağanlarının ve Kore krallarının yılın belirli zamanlarında atalar mağarasını ziyaret edip orada kurban sunup ibadet ettikleri bilinmektedir. Mağara çeşitli inanç grupları tarafından ana rahmi olarak görülmüş ve bazı Moğol kabileleri tarafından ehın umay olarak adlandırılmıştır. Mağaradan çıkan her şey, yeni bir yaşama kavuşur. Mağara, mitlerin ve efsanelerin özel bir köklü mekânıdır ve yeniden doğuşu simgelemektedir. Türklerde mağara, önce Mitolojik Ana kültü ile sonra kadınların ve çocukların koruyucusu olan Umay Ana kültü ile ilgili bir gelişim görmüştür. Türk Dünyasında Umay Ana’nın Kore Mitolojisindeki karşılığı Mago halmi olarak anılan Mago Tanrıça’dır. Bu araştırmanın amacı, Kore ve Türk kültüründe Mitoloji Ana bağlamında olan mağara kültleri incelenecektir. Özellikle kadim zamanda Türk ve Kore milletinde var olan mağara kültleri yakınlığı ve benzerlikleri açısından ele alınacaktır.