Affiliation:
1. Gençlik ve Spor Bakanlığı
2. DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Kamu hizmetindeki antrenörlerin öz-yeterlik düzeylerinin bilinmesi önemli bir gerekliliktir. Bu konuda araştırma eksikliği nedeniyle bu çalışmada kamu hizmetinde resmi olarak görevlendirilmiş antrenörlerin antrenörlük öz-yeterlik düzeylerinin cinsiyet, spor türü, antrenörlük sertifika düzeyi, spor ve antrenörlük deneyimleri gibi değişkenler açısından incelenmesi amaçlandı.
Bu araştırmaya Türkiye'nin her bir bölgesinden en az ikinci kademe antrenörlük belgesine sahip 324 antrenör gönüllü olarak katılmıştır. Bu çalışmada veri toplama aracı olarak antrenörlük öz-yeterlik ölçeği ve kişisel bilgi formu da kullanıldı. Veriler internet ağı üzerinden bir bağlantı aracılığıyla toplandı.
Katılımcıların öz-yeterlikler genelde%84.6, motivasyonda %84.3, teknikte %85.6, oyun stratejisinde %81.2, karakter oluşumunda %88.3 ve fiziksel kondisyonda %82.5 olarak yüksek seviyede idi. Genel antrenörlük yeterliliği ve alt boyutları öz-yeterlikte bireysel ve takım sporları antrenörleri arasında farklılıklar önemli değildi. Ancak, antrenörlük belgesi açısından bütün öz-yeterliklerde anlamlı farklılıklar vardı (p<0.05). Erkek antrenörler sadece fiziksel kondisyonda kadın antrenörlerden daha yüksek bir öz-yeterliğe sahipti (p<0.05). Bunun yanı sıra, sporculuk tecrübesi olan antrenörlerin oyun stratejisi öz-yeterlik düzeyleri spor tecrübesi olmayanlara göre daha yüksekti (p<0.05).
Bu çalışma, antrenörlerin öz-yeterliğine ilişkin inançlarının yüksek düzeyde olduğunu gösterdi. Bunun yanı sıra, fiziksel kondisyonda cinsiyetin, oyun stratejisinde sporculuk deneyimin, genel ve tüm alt boyutlardaki öz-yeterlikte ise antrenörlük belge kademesinin önemli olduğu sonucuna varıldı.
Publisher
Mersin Universitesi Beden Egitimi ve Spor Yuksekokulu
Reference36 articles.
1. Araya, J., Bennie, A., & O’Connor, D. (2015). Understanding performance coach development: Perceptions about a postgraduate coach education program. International Sport Coaching Journal, 2(1), 3-14.
2. Bailey, R. (2006). Physical education and sport in schools: A review of benefits and outcomes. Journal of School Health, 76(8), 397-401.
3. Bandura A (1997) Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioural change, Psychological Review. 84, 191–215.
4. Boardley, I. D. (2018). Coaching efficacy research: learning from the past and looking to the future. International Review of Sport and Exercise Psychology, 11(1), 214-237.
5. Buğdaycı, S. (2018). Antrenörlerin İletişim Becerileri ile Öz-Yeterliliklerinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi.
Cited by
1 articles.
订阅此论文施引文献
订阅此论文施引文献,注册后可以免费订阅5篇论文的施引文献,订阅后可以查看论文全部施引文献
1. Alt Yapı Antrenörlerinin Öz Yeterliklerinin İncelenmesi;Iğdır Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi;2024-07-31