Affiliation:
1. İSTANBUL AYDIN ÜNİVERSİTESİ
Abstract
İnsansız hava araçlarının dünya genelinde birçok kullanım alanı mevcuttur. Multidisipliner alanda kullanılan bu araçlar Türkiye Cumhuriyeti’nin terörle mücadele sürecinde taktiksel değişimi beraberinde getirmiş ve Millî Teknoloji Hamlesi kapsamında Türkiye’nin uluslararası güvenliğe katkısı açısından büyük öneme sahip olmuştur. IHA/SIHA üretimi sürecinde bu konuda çığır açan çalışmalar resmî kurumlar ve BAYKAR gibi şahsi girişimler tarafından geliştirilmiş ve Türkiye’nin liderlik ettiği sınır ötesi operasyonlarda önemli başarılar kat edilmiş ve bölgesel güvenliğin sağlanmasında Türkiye önemli bir rol oynamıştır. 1990’lardan bu yana yurtdışı bağımlılık neticesinde satın alınan cihaz ve silahların veri güvenliği sağlanamadığından ülke kendi savunma sanayi stratejisini oluşturmuş ve başarılı bir istihbarı temel ile havadan havaya füze atma kapasiteli son teknoloji savaş uçakları ve insansız hava araçları ile yapılan operasyonlar başta DAEŞ olmak üzere terör örgütlerinin hareket kabiliyetlerini önemli ölçüde kısıtlamış ve Türkiye’yi bölgesel ve uluslararası güvenlik alanında önemli bir oyuncu hâline getirmiştir. Ülkelerin bağımsızlığının sadece özgürlük ve demokrasi yönetimi ile sınırlandırılamayacağı günümüzde bir ülkenin kendi güvenliği için özellikle savunma sanayisinde yenilikler yapıp ilerleme kaydedebilmesi gerekmektedir. Türkiye’nin son yıllarda önemli bir ivme kazandığı insansız hava aracı sistemleri hem devlet güvenliği hem de bölgesel ve uluslararası güvenlik hususlarında ülkenin yeni bir rol elde etmesini sağlamıştır. Bir başka deyişle bu araçlar geleneksel askeri hava araçlarına kıyasla maliyet etkinliği ve riskin az olması gibi avantajlara sahip olup ayrıca Türkiye’nin IHA/SIHA’larını kendi iç güvenlik operasyonlarında ve sınır güvenliği gibi alanlarda kullanması bu teknolojinin stratejik önemini artırmıştır. Türkiye’nin bu alandaki ilerlemesi, uluslararası güvenlik politikaları ve savunma sanayisi trendleri açısından da önemli bir gelişme olarak değerlendirilebilir. Bu teknolojik gelişmelerin, Türkiye’nin dış politika ve savunma stratejilerini nasıl etkilediği konusunda detaylı bir analiz yapmak, bu konunun karmaşıklığını daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir.
Reference31 articles.
1. Ağır, B. S. & Arman, M. N. (2014). Deepening of Security Conception and Violent Non-State Actors as the Challengers of Human Security. Adnan Menderes University Journal of Institute of Social Sciences, 1(1), 105-116.
2. Bunker, R. J. (2015). Terrorist and Insurgent Unmanned Aerial Vehicles: Use, Potentials, and Military Implications. Strategic Studies Institute, US Army War College Press.
3. Buzan, B. & Hansen, L. (2009). The Evolution of International Security Studies. Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511817762
4. Cline, L. E. (2004). From Ocalan to Al Qaida. Studies in Conflict & Terrorism, 27(1), 321-335. https://doi:10.1080/10576100490461105
5. Eker, A. A., Sallar, G. E. & Turan, Y. (2014). Use of Unmanned Aerial Assault Vehicles (UAAV) as an Asymmetric Factor. Journal of Military and Information Science, 2(4), 101-107.