1. Akdoğan, A. A. (2012). “Aydınlanmadan Neoliberalizme Kamu Politikasının Sarsıl(a)mayan Egemenliği”. Amme İdaresi Dergisi, Cilt. 45, Sayı. 4, 1-24.
2. Angelis, M. D. (2005). “The Political Economy of Global Neoliberal Governance”. Review (Fernand Braudel Centre), Vol. 28, No. 3, 229-257.
3. Bayramoğlu, S. (2003). “‘Düzenleyici Devlet’ Düzenlenirken: OECD Türkiye Raporu Üzerine Eleştirel Bir Çözümleme”. Praksis, Sayı. 9, 143-162.
4. Bayramoğlu, S. (2006). “Düzenleyici Etki Analizi: Yasamayı Erksizleştirme Aracı”. Memleket, Siyaset ve Yönetim, Cilt. 1, Sayı. 2, 95-111.
5. Botterill, L. C. ve Hindmoor, A. (2012). “Turtles All the Way Down: Bounded Rationality in An Evidence-based Age”. Policy Studies, Vol. 33, No: 5, 367-379.