Affiliation:
1. Gazi Eğitim Fakültesi
2. TC MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI ANKARA
Abstract
Bu araştırmada özel eğitim uygulama okulunun ilkokul kademesinde bulunan zihinsel yetersizliği olan öğrencilerin sınıf içi davranışları üzerinde öğretmenlerin uyguladıkları “İyi Davranış Oyunu”nun (İDO) etkililiği incelenmiştir. Araştırmada tek denekli araştırma modellerinden katılımcılar arası yoklama denemeli çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları Millî Eğitim Bakanlığına (MEB) bağlı bir özel eğitim uygulama okulunda çalışan altı sınıf öğretmeni ile bu öğretmenlerin zihinsel yetersizliği olan öğrencileridir. Sınıf öğretmenlerine araştırmacılar tarafından “İDO Öğretmen Eğitimi Paketi” uygulanmıştır. Araştırmada başlama düzeyi ve İDO uygulama oturumlarından elde edilen veriler grafiksel olarak analiz edilmiştir. Araştırmanın etkililik bulguları, sınıfların birinci öğretmenlerinin uyguladıkları İDO’nun zihinsel yetersizliği olan öğrencilerin etkinlik dışı davranışlarının azalmasında ve etkinlik içi davranışlarının artmasında/güçlenmesinde etkili olduğu izlenimini vermektedir. Uygulamayı yapan öğretmenlerden toplanan sosyal geçerlik verileri de İDO’nun etkili ve uygulaması kolay bir sınıf yönetimi stratejisi olduğunu göstermektedir. Bu bulgular doğrultusunda MEB hizmet içi öğretmen eğitimi konuları arasına İDO’nun alınması ve farklı öğrenci gruplarıyla uzun vadeli ileri araştırmalar yapılması önerilmektedir.
Publisher
The Journal of Turkish Educational Sciences, Gazi University
Reference48 articles.
1. Barrish, H. H., Saunders, M., & Wolf, M. M. (1969). Good behavior game: Effects of individual contingencies for group consequences on disruptive behavior in a classroom. Journal of Applied Behavior Analysis, 2(2), 119-124. https://doi.org/10.1901/jaba.1969.2-119
2. Breeman, L. D., van Lier, P. A., Wubbels, T., Verhulst, F. C., van der Ende, J., Maras, A., ... & Tick, N. T. (2016). Effects of the Good Behavior Game on the behavioral, emotional, and social problems of children with psychiatric disorders in special education settings. Journal of Positive Behavior Interventions, 18(3), 156-167. https://doi.org/10.1177/1098300715593466
3. Coronado-Hijón, A. (2009). Assessment of an educational behavioral management program. Electronic Journal of Research in Educational Psychology, 72(2), 805.
4. Dion, E., Roux, C., Landry, D., Fuchs, D., Wehby, J., & Dupéré, V. (2011). Improving attention and preventing reading difficulties among low-income first-graders: A randomized study. Prevention Science, 12(1), 70-79. https://doi.org/10.1007/s11121-010-0182-5
Embry, D. D. (2002). The Good Behavior Game: A best practice candidate as a universal behavioral vaccine. Clinical Child and Family Psychology Review, 5(4), 273-297.
5. Erbaş, D. (2018). Güvenirlik. E. Tekin-İftar (Ed.), Eğitim ve davranış bilimlerinde tek-denekli araştırmalar içinde (s. 2017-254). Ankara: Anı Yayıncılık.