Tumor Markers in Determining Operability and Unresectability of Gastric Cancer

Abstract

Öz Giriş/Amaç:Mide kanseri en sık 50 yaşın üzerindeki hastalarda görülür ve prognozu kötüdür. Cerrahi tedaviler mide kanserinin önde gelen tedavi yöntemleridir. Bu tümörler cerrahi değerlendirmelerine göre operabl, rezektabl, inoperabl ve anrezektabl olarak sınıflandırılır. Tümör belirteçleri özellikle prognoz ve takiplerde rol oynar. Gereç ve Yöntemler:Kliniğimizde klinik olarak operabl mide kanseri tanısı alan ve ameliyat edilen 80 hastanın retrospektif incelemesi yapıldı. Hastaların doğum tarihleri, cinsiyetleri ve neoadjuvan tedavi bilgileri kaydedildi. Tümörlerin mide içerisindeki lokalizasyonu endoskopik ve radyolojik olarak belirlendi. Lokalizasyonlar üç kategoriye ayrıldı: proksimal, orta ve distal. Bulgular:Çalışmaya 80 hasta alındı ve bunlar geriye dönük olarak incelendi. Bunların 20’si kadın, kalan 60’ı erkekti. Hastaların yaş ortalaması 61,21 (± 12,37) olarak belirlendi. Hastaların 28'i neoadjuvan bir tedavinin ardından cerrahi olarak tedavi edildi ve diğer 52 hastaya ameliyatlardan önce neoadjuvan tedavi uygulanmadı. Sonuç: CEA ve CA19-9 düzeyleri ile mide kanseri hastalarının uygun tedavi seçeneği, operabilite veya anrezektabilite durumlarını arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Çalışmamızın retrospektif ve az sayıda hastada yapılmış olması ile ilgili olabileceği düşünüldü. Ayrıca daha yüksek hasta popülasyonuyla yapılacak bir çalışmada CA19-9 seviyeleri bu amaç için daha değerli olabilir. Anahtar kelimeler: Mide kanseri, Operabilite, Tümör belirteçleri, CEA, CA 19-9