Affiliation:
1. HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ
2. ESKİŞEHİR OSMANGAZİ ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Türkiye’de 2000’li yıllarda gerek yasal düzenlemeler gerekse kamu politikaları ile kentsel dönüşüme dair somut adımlar atılmış, pek çok şehirde olduğu gibi Eskişehir’de dönüşüm çalışmaları başlatılmıştır. Bu makalede Eskişehir kent merkezinde hali hazırda devam eden Porsuk-1 Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Projesi ve Porsuk-2 Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Projesi; tasarım planından ve mevcut durumundan hareketle değerlendirilmiştir. Birbirinin devamı olan bu iki proje ile kent merkezinin yitirdiği değere kavuşması, çöküntü alanlarının potansiyelinin değerlendirilmesi, Porsuk Çayı’nın park, bahçe ve yeşil alanları ile kentli kullanımına kazandırılması, şehir merkezinin genişletilmesi, yayalaştırmanın artırılması, bölgenin ıslahıyla güvenliğinin iyileştirilmesi hedeflenmiştir. Kimliği, mazisi ve tescilli binaları ile kentlilere bir şehir mirası bırakan, turizm, tüketim ve eğlence merkezleri ile öne çıkan Eskişehir çalışmaya konu projeler bağlamında, mutenalaştırma, toplumsal hafızanın mekân ile olan ilişkisi, tüketim mekânları, rant, dönüşümün aktörleri gibi değişkenler üzerinden incelenmiştir. Bu çalışma ile devam eden Porsuk-1 Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Projesine, Porsuk-2 Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Projesine ve Türkiye’deki kentsel dönüşüm anlayışına katkı sunulması hedeflenmiştir.
Reference32 articles.
1. Akarçay, E. ve Suğur, N. (2016). Eskişehir'de kentin ve tüketim mekanlarının dönüşümü. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 71(3), 797-825.
2. Akkar, Z. M. (2006). Kentsel dönüșüm üzerine Batı'daki kavramlar, tanımlar, süreçler ve Türkiye. Planlama, 2, 29-38.
3. Auge, M. (1997). Yok-Yer. (T. Ilgaz, Çev.) İstanbul: Kesit Yayıncılık.
4. Bourdieu, P. (1984). Distinction: A social critique of the judgement of taste. Londra ve New York: Routledge.
5. Castells, M. (1997). Kent, sınıf, iktidar. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.