Affiliation:
1. İZMİR BAKIRÇAY ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ FAKÜLTESİ
2. İZMİR BAKIRÇAY ÜNİVERSİTESİ, SAĞLIK BİLİMLERİ FAKÜLTESİ
Abstract
Giriş: Hayatı tehdit eden hastalıklarda, hastaların ve ailelerinin yaşam kalitesini artıran yaklaşım olarak tanımlanan yaşam sonu bakımın temel hedeflerinden birisi iyi ölümdür. Amaç: Araştırma, yaşam sonu bakımda çalışan lisansüstü hemşirelik öğrencilerinin iyi ölüm algısına yönelik görüşlerini belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırma, nitel tipte tasarlandı. Veriler, 10 Ekim-10 Kasım 2020 tarihleri arasında yaşam sonu bakımda aktif olarak çalışan 17 lisansüstü hemşirelik öğrencileri ile odak grup görüşme yöntemiyle online çevrimiçi toplandı. Araştırmanın verilerinin toplanmasında, öğrencilerin sosyo-demografik özelliklerini içeren tanıtıcı bilgi formu ve yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanıldı. Bulgular: Araştırmada lisansüstü hemşirelik öğrencilerinin yaş ortalamasının 27.94, %59’unun kadın ve mesleki deneyim süresinin 5.5 yıl olduğu tespit edildi. Öğrencilerin tamamı iyi ölüm kavramına ilişkin mesleki eğitim almadıklarını ifade ettiler. Lisansüstü hemşirelik öğrencileri genç hastaların ölümünden etkilenmelerine rağmen mesleki deneyim süreleri arttıkça duyarsızlaştıklarını belirttiler. Öğrenciler iyi ölümü; ağrısız-acısız, sevdikleri ile son ana kadar vedalaşma, gereksiz tıbbi müdahaleden kaçınma, tercih ettiği yerde olma ve bakım yükü oluşturmama olarak tanımladılar. Sonuç: Araştırma sonucunda, öğrencilerin iyi ölümü; ağrısız-acısız, sevdikleri ile son ana kadar vedalaşma, gereksiz tıbbi müdahaleden kaçınma, tercih ettiği yerde olma ve bakım yükü oluşturmama olarak tanımladıkları ancak iyi ölümü gerçekleştirmek için kliniklerde hemşire sayılarının ve bilgi düzeylerinin yetersiz olduğu tespit edildi. İyi ölüm ilkelerini içeren derslerin hemşirelik müfredatına entegre edilmesi ve kliniklerde hemşirelerin iyi ölümü gerçekleştirebilmeleri için güçlendirici kurum içi politikaların izlenmesi önerilebilir.
Publisher
E-Journal of Dokuz Eylul University Nursing Faculty
Reference45 articles.
1. 1. World Health Organization. World report on ageing and health. Ginebra: WHO; 2015 [Erişim tarihi: 06.11.2020]. https://www.who.int/ageing/publications/world-report-2015/en/
2. 2. Bahar Z, Beser A, Ersin F, Kıssal A, Aydoğdu NG. Traditional and religious death practices in western Turkey. Asian Nurs Res 2012;(6):107-114. doi: 10.1016/j.anr.2012.08.003
3. 3. World Health Organization, 2018. WHO definition of palliative care. [Erişim tarihi: 09.11.2020]http://www.who.int/cancer/palliative/definition/en/
4. 4. Karadag E, Kilic SP, Ugur O, Akyol MA. Attitudes of nurses in Turkey toward care of dying individual and the associated religious and cultural factors. J Relig Health 2019; 58(1): 303-316. doi: 10.1007/s10943-018-0657-4
5. 5. Karbasia C, Pachecoa E, Bullb C, Evansonc A, Chaboyerd W. Registered nurses' provision of end-of-life care to hospitalised adults: A mixed studies review. Nurse Educ Today 2018; 71:60-74. doi: 10.1016/j.nedt.2018.09.007