Assessment Of Playfulness Dimension For 18-22 Years Old Students In Different Faculties

Abstract

Yetişkinlerin günlük yaşamlarında oyun oynamanın temel işlevleri olarak neyi algıladıkları ve tutumları hakkında yeterince bilgi ve araştırma oldukça azdır. Bu çalışmanın amacı, farklı şehirlerde Spor Bilimleri Fakültesi (SBF) ve Çocuk Gelişimi (ÇG) bölümünde okuyan yetişkin öğrencilerin çeşitli aktivite içeren oyunlara yönelik kişilik özelliği olarak bireysel oyunculuk düzeylerini ve tutumlarını test etmektir. İstanbul ve Kocaeli ilinde SBF ve ÇG’de öğrenim gören 18-22 yaş arası (F= %46), (M=%54) 261 öğrenciden oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Oyunsallık Ölçeği (18-22 Yaş) kullanılmıştır. Veri analizi olarak, Yaş değişkeni ile oyunsallık ölçeği toplam puanları ve alt ölçeklerin puanları ile Kruskal Wallis testi yapılmıştır. Cinsiyet, okuduğunuz bölüm ve yaşadığınız şehir değişkenleri ile oyunsallık ölçeği toplam puanları ve alt ölçekler puanları ile T- testi yapılmıştır. Verilerin normal dağılım özellikleri, Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk testleri ile Skewness ve Kurtosis değerleri kullanılarak incelenmiştir. Homojen dağılıma sahip verilere dayalı olarak parametrik testler uygulanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, Bağımsız Tek Örneklem T testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve grup içi karşılaştırmalar için Tukey HSD ve LSD yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda oyun tutkusu, risk olma ve oyun isteği alt boyutları ile okudukları bölüm değişken arasındaki anlamlı ilişkide çocuk gelişim bölümü öğrencilerinin ortalamalarının Spor bilimleri fakültesi öğrencilerine nazaran daha yüksek olduğu belirlenmiş, diğer alt boyutlarda anlamlı farklılık bulunmamıştır. Oyun tutkusu ve risk alma alt boyutları ile yaşadıkları şehir değişkeni arasındaki anlamlı ilişkide Kocaeli şehrinde okuyan öğrencilerinin ortalamalarının İstanbul şehrinde yaşayan öğrencilere nazaran daha yüksek olduğu belirlenmiş, diğer alt boyutlarda anlamlı farklılık bulunmamıştır. Sonuç olarak, insanların, günlük yaşamlarında eğlence için çevre ve eğitimin ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. Bu durum, yetişkin oyunculuğunun potansiyel faydaları hakkında daha fazla araştırma yapılmasını gerektirmektedir.