Ebeveynleriyle Yaşamak Zorunda Kalan İşsiz Bireylerin Aile İçi ve Toplumsal İlişkilerinin Sosyolojik Olarak İncelenmesi; Muğla-Menteşe Örneği

Abstract

Bu çalışma öğrenim hayatından sonra hiç iş bulamayan veya belirli bir dönem iş hayatında bulunduktan sonra işlerini kaybeden ve bu nedenle ebeveynleri ile yaşamak zorunda kalan işsiz insanları konu edinmektedir. İşsizlik en genel olarak, çalışma yaşına erişmiş ancak herhangi bir sektörde kendisine yer edinememiş insanların maddi gelir kaybı ve buna bağlı olarak yaşadığı manevi kaybı tarif etmektedir. TÜİK verilerine göre, Türkiye’de resmi işsizlik oranı %10 seviyelerindedir. Bu çalışmanın olarak odağında yer alan gençlerdeki işsizlik oranının bu seviyenin çok üzerinde olduğu tahmin edilmektedir. İşsizlik söz konusu insanlarda psikolojik, aile içi ve toplumsal yaşamda ciddi sorunlara yol açmaktadır. Nitekim örneğin insanların öz benliklerinde ciddi derecede yıpranmaya neden olmakta, aile içerisinde türlü gerilimlerin oluşmasını beraberinde getirmekte ve toplumsal yaşam rutinlerini değiştirmektedir. Bu çalışmanın temel amacı, işsizlikten dolayı ebeveynlerinin yanına dönmek zorunda kalan veya başından beri onlarla yaşayan insanların bireysel olarak, aile içerisinde ve toplumsal çevrede yaşadıkları sorunların tespiti ve sonuçlarını sosyolojik açıdan analiz etmektir. Araştırma nitel yöntem ve buna bağlı olarak derinlemesine mülakat tekniği ile gerçekleştirilmiştir. Kartopu örnekleme tekniği kullanılarak Muğla ilinin Menteşe ilçesi ve bu ilçeye bağlı mahallerde yaşayan 15 katılımcı ile derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Söz konusu örneklemin kullanılmasının nedeni işsizliğin getirdiği ortak problemleri yaşayan kişilerin birbirleriyle kurdukları ilişkilerin katılımcılara ulaşma noktasında yardımcı olacağının düşüncesidir.