Polish psychotherapists and their generational attitudes towards supervision.

Abstract

Cel pracyBadanie miało na celu zebranie danych demograficznych opisujących populację polskich psychoterapeutów pracujących w różnych modalnościach oraz zbadanie ich potrzeb w superwizji. Dodatkowo artykuł podejmuje problematykę różnic międzypokoleniowych pomiędzy psychoterapeutami na podstawie teorii pokoleniowych.MetodaBadanie przeprowadzono za pomocą autorskiej ankiety, dystrybuowanej online w 2022 r. (N = 257). Ankieta składała się z 34 pytań dotyczących potrzeb w superwizji, w tym 4 pytań całkowicie otwartych i jednego zadania specjalnego.Wyniki: Analizy z zebranych danych sugerują, że superwizja cieszy się wysokim zainteresowaniem wśród polskich profesjonalistów (98% badanych korzysta z superwizji, z czego 61% korzysta z niej w trybie online lub mieszanym). Wykryto istotne różnice pomiędzy starszymi a młodszymi psychoterapeutami (chi-kwadrat = 14,682; p = 0,023) pod względem spostrzeganych różnic między superwizją online i superwizją na żywo. Nie wykryto istotnych różnic pomiędzy poszczególnymi pokoleniami w spostrzeganiu superwizji w innych badanych wymiarach. Analiza rang wykazała, że najważniejszą potrzebą w superwizji jest: uważność superwizora ułatwiająca uporządkowanie procesu terapeutycznego.WnioskiUzyskano liczne wyniki opisujące populację polskich psychoterapeutów. Stwierdzono brak istotnych różnic pokoleniowych w formie korzystania z superwizji. Teorie pokoleniowe nie wykazują w tym obszarze użyteczności i na podstawie zebranych danych można je traktować jako stereotypowe. Hierarchia potrzeb superwizantów zdaje się nie odbiegać znacząco od poprzedniego polskiego badania opisującego tę tematykę. Autorzy uszeregowali potrzeby w superwizji według ich ważności i zaproponowali „odwróconą piramidę potrzeb” w superwizji.