EVALUATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN BRUXISM AND SKELETAL MALOCCLUSION IN PEDIATRIC PATIENTS WITH CEPHALOMETRIC ANALYSIS

Abstract

Bruksizm çocuklarda uyku veya uyanıklık halinde görülen, çiğneme kaslarındaki aşırı kontraksiyona bağlı olarak temporomandibular eklem disfonksiyonuna ve dişlerde aşınmaya neden olabilecek parafonksiyonel bir alışkanlıktır. Bu çalışmanın amacı, bruksizmli çocukların iskeletsel ve dişsel malokluzyonları ile bruksizm arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. ÇalışmayaErciyes Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’ne başvuran ve bruksizm tanısı alan yaşları 5 ile 14 arasında değişen toplam 25 hasta (10 erkek ve 15 kız) dahil edilmiştir. Çalışmaya katılan bruksizmli bireylerin yaş ortalaması 11.6±5.5 ay iken bu değerler erkekler için 10,5±4,9, kızlar için ise 11.3±2.9 dur. Temporomandibular eklem rahatsızlığı olanlar, sistemik rahatsızlığı olanlar, fasiyal asimetrisi bulunanlar, kraniofasiyal travma, cerrahi operasyon geçirenler ile medikal ilaç tedavisi alanlar ise çalışmaya dahil edilmemiştir. Hastaların ağız içi muayenesi yapılarak overjet, overbite ve malokluzyon sınıflamaları yapılmıştır. Sefalometrik radyograflar kullanılarak yapılan açısal ve doğrusal ölçümler ise aynı araştırmacı tarafından bir ay ara ile iki kere ölçülmüş ve tanımlayıcı istatistikler yapılarak her bir parametre için ortalama ve standart sapma hesaplanmıştır. Çalışmanın sonucuna göre, mevcut limitasyonlar dahilinde, çalışmaya dahil olan bruksizmli hastaların Angle Sınıf I maloklüzyon gösterdiği, sagital ve vertikal anomalileri ifade eden açısal ölçümlerin normal değer aralığında olduğu fakat alt yüz yüksekliği dışındaki diğer doğrusal ölçümlerin normal sınırların altında kaldığı tespit edilmiştir.