Abstract
Glioblastoma, merkezi sinir sistemini etkileyen en yaygın malign tümörlerden biri olarak öne çıkmakta ve etkili tedavi seçeneklerinin bulunmaması nedeniyle mevcut prognozu kötüdür. Homovanilik asidin bir türevi olan kapsaisinin, çeşitli kanser hücre dizileri üzerindeki anti-tümör etkileri belgelenmiştir. Epitelyal-mezenkimal geçiş, normal embriyogenez ve yara iyileşmesinin doğasında bulunan önemli bir moleküler ve hücresel süreçtir. Ayrıca çeşitli karsinom ve glioblastoma tiplerinde yaygın bir rol oynar. Bu çalışma, U87 glioblastoma hücre hatlarında kapsaisin tarafından indüklenen anti-tümör etkilerine epitelyal-mezenkimal geçişin potansiyel katılımını araştırmayı amaçladı. Başlangıçta kapsaisin tedavisinin hücre canlılığı üzerindeki etkisi 3-(4,5-dimetiltiyazol-2-il)-2,5-difenil tetrazolyum bromür analizi yoluyla değerlendirildi. Daha sonra hücresel proliferasyon ve sitotoksisite, bromodeoksiüridin analizi kullanılarak değerlendirildi. Daha ileri incelemeler, enzim-bağlı immünosorbent deneyi yoluyla N-kaderin, matriks metalloproteinaz-9, vimentin, transforme edici büyüme faktörü β, kaspaz 3, sitokrom c, glutatyon redüktaz, malondialdehit ve katalaz seviyelerinin belirlenmesini içeriyordu. Kapsaisin, U87 hücrelerinde anti-proliferatif etkiler sergileyerek, özellikle 50 μM'yi aşan konsantrasyonlarda hücre canlılığında konsantrasyona bağlı bir azalma sergiledi. Ek olarak kapsaisin uygulaması, U87 hücrelerinde N-kaderin, matriks metalloproteinaz-9, vimentin, transforme edici büyüme faktörü β, glutatyon redüktaz ve malondialdehit seviyelerinin azalmasına yol açarken, kaspaz 3, sitokrom c ve malondialdehit seviyelerinin artışına neden olmuştur.Sonuçlarımız kapsaisin uygulamasının U87 hücrelerinde epitelyal-mezenkimal geçişi düzenlemesinin yanı sıra apoptotik ve oksidatif süreçleri de tetikleyerek hücre canlılığını baskıladığını göstermiştir. Bu gözlem, epitelyal-mezenkimal geçişinglioblastoma çoğalmasında ve migrasyonunda önemli bir rol oynadığını göstermektedir. Sonuç olarak, kapsaisin aracılı bu sinyal yolunun hedeflenmesi, glioblastoma tedavisinde umut verici bir terapötik yaklaşım olarak düşünülebilir.
Funder
Bu çalışma herhangi bir fon tarafından desteklenmemiştir.