Uzmanlıkta ilk 600 gün: Devlet Hizmeti Yükümlülüğü Döneminde Rekonstrüktif Mikrocerrahi

Abstract

Amaç: Serbest doku aktarımları özel eğitim gerektiren, teknik olarak zor, uzun süren ve mortalite riski olan cerrahilerdir. Öğrenme eğrisi dik olan bu işlemlerde cerrahların deneyimsiz olmasının sonuçları kötü yönde etkileyebileceği savunulmaktadır. Çalışmanın amacı uzmanlık eğitiminin hemen sonrasında yapılan serbest doku aktarımlarının analizini yapmak, bu dönemde karşılaşılabilecek zorluklara ve bunları aşmaya yönelik çözüm önerilerine ışık tutmaktır. Gereç ve Yöntem: 2018 Mayıs – 2020 Ocak ayları arasındaki süreçte serbest flep cerrahisi ameliyatı yapılan tüm hastalar çalışmaya dahil edildi. Yaş, cinsiyet, demografik bilgiler, sistemik hastalıklar, doku defektinin yerleşimi, rekonstrüksiyonda kullanılan flep, ameliyat süresi, kan transfüzyon durumu ve miktarı, yoğun bakım ve servis yatış süresi, ameliyat sonrası cerrahi ve sistemik komplikasyonlar, flep başarısı ve revizyon oranları incelendi. Sonrasında aynı klinikte görev yapan ve uzmanlığının ilk 5 yılındaki doktorlara ve tüm asistanlara serbest doku aktarımı cerrahisi esnasında karşılaşılan zorluklara ilişkin çoktan seçmeli bir anket uygulandı. Bulgular: Bahsedilen dönemde 13 hastaya (8 erkek, 5 kadın) serbest doku aktarımı yapıldığı görüldü. Hastaların yaş ortalaması 40,1, ortalama ameliyat süresi 402 dakika olarak ölçüldü. Ortalama yatış süresi ise 14,5 gün olarak hesaplandı. Dört hastada (%30,8) ameliyat sonrası kısa süreli yoğun bakıma yatış ihtiyacı görüldüğü saptandı. Yine dört hastada (%30,8) transfüzyon ihtiyacı görüldüğü, bu hastalara ise ortalama 562,5 cc eritrosit transfüzyonu yapıldığı belirlendi. Sistemik komplikasyon olarak bir hastada postoperatif hipertansif atak gözlendi. Flep başarısı toplamdaki 13 vakada %100 iken revizyon oranının %7,7 (1 vaka) olduğu görüldü. Mortalite saptanmadı. Uzman doktorların serbest flep cerrahisi uygulamada en sık karşılaştığı zorluk yardımcı personelin yetersiz eğitime sahip olması iken, asistan doktorlar yapılan işin maddi karşılığının yetersiz olması ve cerrahi alet eksikliğinden rahatsız olduklarını belirttiler. Sonuç: Rekonstrüktif mikrocerrahi işlemler, asistanlık döneminde gerekli eğitimin alınması önkoşuluyla, uzmanlığın erken döneminde de başarıyla uygulanabilmektedir. Cerrahi ekibin konu hakkında deneyimli olması ve gerekli ekipmana sahip olunması durumunda doğru planlama ile bu başarılı sonuç elde etmek mümkündür.